Gizemlilerin Aşkı [Mafya] (TAMAMLANDI)

17.Bölüm

BÖLÜM ŞARKISI: ALEYNA TİLKİ - DİPSİZ KUYUM

Azra'dan:

Gözlerimi açınca bir Oda'da olduğumu gördüm. Biraz kıpırdandım olduğum yerde. Etraf aydınlıktı. Ayağa kalktım ağrılarımı umursamadan. Bacaklarıma bakınca sarılı olduklarını görmem uzun sürmedi.

Üstümde kısacık bir şort ve resmen karnımı gösteren bir T-Shirt vardı.

Ama ben bunları giymemiştimki...

Kendimi çıplak hissediyordum, etrafı karıştırmaya başladım. Bu arada ses çıkarmamaya çalışıyordum.

Bir çekmecede eşofman takımı bulunca giydim. Yine ağrılarımı yok sayarak Kapıya yaklaştım.

Kapıyı açmaya çalışınca açıldı. Çok şaşırmıştım desem Yalan olurdu. Çünkü Timuçin beni çoktan bulmuştur. Zaten Yaralarımı Yaralayan Kişi sarmazdı herhalde.

Uzun bir Koridor görünce oraya doğru yürümeye başladım. Sonra karşıma aşağıya doğru inen Merdivenler çıktı.

Yavaş ve sessiz adımlarla aşağıya indim.

İçerden konuşma sesleri geliyordu. İçeri bAm diye daldım.

Tüm bakışlar bana dönerken Timuçini aradım bulamayınca Adımlarımı çooook hızlı bir şekilde dış Kapı diye tahmin ettiğim yere çevirdim.

Niyemi bu kapı? Çünkü hepsinden tek değişik olan buydu.

Kapıyı açtım, kilitli değildi. Ağrılarım artmaya başlamıştı ama dayanmalıydım burdan çıkmam lağzımdı.

Birden birinin sırtına alınmamla çığlığı bastım. Tanıdığım bir ses duyunca rahatladım.

Arda: Nereye ya? Daha konuşmamız gereken şeyler var.

Ne konuşucağımızı düşünürken az önce çıktığım kapıdan içeri girdik ve BaM diye girdiğim Odaya girdik.

Beni Koltuğa yavaşca bırakırken Gözlerimi ondan ayırmıyordum. Yüzü kusursuzdu. Kokusu başka bir Konuydu zaten. Gözlerimi kapatıcakken Ardanın bana sırıtarak baktığını gördüm. Kendime çekil düzen verdim.

Burdakilere bakışlarımı gezdirdim. Demir burdaydı. Sonra Mert vardı. Sonra tanımadığım birkaç kişi daha vardı.

Arda: "Yaran derin, buyüzden birkaç gün kalman lağzım. Timuçin gelince alıcakmış seni. Acilen 3 günlüğüne Yurt dışına çıktı. Seni bulma işide bana kaldı haliyle." dedi ifadesiz bir şekilde. Göz devirdim ve "Peki Yiğite ne oldu? O'damı Timuçinle gidiyor?" dedim tek Kaşımı kaldırırken.

Arda bana cevap vermek yerine yanındakilerle konuşmaya başlamıştı. Gözlerimi devirdim ve ayağa kalktım. Ayağıma ağrı girmesiyle dişlerimi sıktım.

Kimseye bişey belli etmeden uyandığım Odaya doğru gitmeye başladım.

/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\

Ağzımdan küçük bir çığlık çıktı. Bu Bacaklarımın, Kollarımın hali neydi böyle?

Çok derin Yaralar açılmıştı ve bir çakıyla yapıldığı belli oluyordu.

Ha bu arada ben Sargıları çıkardım merak ettiğimden dolayı, doğrusu böyle bir Manzara görmeyi beklemiyordum.

İçeriye Arda ve ardından tanımadığım Kankalarının girmesiyle yine çığlık attım. Erkeklerin hepsi arkasını dönerken Eşofmanımı giydim.

"Mallar!" diye bağırdım. "Ben bir kızım ve siz benim olduğum bir Odaya GüM diye giremezsiniz!!" diyede devamını getirdim.

Arda ilk olarak arkasını döndü ve bana Sarıldı. Kokusunu belli etmeden içime çektikten sonra Ardayı ittim. Sırıtarak bana bakıyordu. Lenet! Anlamıştı Kokusundan hoşlandığımı.

Neyse boşverelim az önce olanlar yine aklıma gelirken Arda hariç hepsine sağlam bir Yumruk geçirdim.

Ardaya niye Yumruk atmadın diyebilirsiniz. Ben ona Yumruk değil Tekme attım Yavrumrumlar.

İçeriye o girerken sinirlenmemek elde değildi. Ama yinede özlemiştim onu. Her zaman Kavga edersiniz anlaşamazsınız, normal diyebilirsiniz, ama o öyle değil.

Ben Büşrayı Mertden ayırmak istiyorum çünkü Mert Tehlikeli! O Adam bir Mafya, bu çok normal bişey değildi. Adam Tehlikenin içindeydi, daha doğrusu tamda Tehlikeydi. Şimdi düşmanları Büşraya aşık olduğunu duysa ne olucaktı?

Kıskanmıyordum, sadece sonradan Pişman olacağı şeyler yapmaması için Yardım etmeye çalışıyordum.

Büşra Kollarını açarak bana doğru gelirken bende Kollarımı açtım. Bana sarılınca herzaman yaptığım gibi Başımı Omzuna Yatırdım.

Kapı sesiyle Erkeklerin gittiğini anladım.

"Büşra ben sen üzülm-" Lafımı böldü Büşra.

"Şşş biliyorum üzülmeyeyim diye yaptın." dedi üzgün bir ses Tonuyla. Ne yani Mertin Mafya olduğunu öğrenmişmiydi.

Çok geçmeden Büşranın ağlama seslerini duymaya başladım.

"Heyy, Tamam ağlama herşey geçicek rahat ol." dedim onu sakinleştirmeye çalışarak.

"Bana başından beri Yalan söylüyormuş. M-Mafyaymış ve ben daha yeni öğreniyorum." Hıçkırdı ve bir süre Burnunu çekti.

"Bide nasıl öğrendim ben biliyormusun? Bir Adamla konuşuyordu, ilk başta anlamamıştım. Tamda şunları söyledi "Onu kendi ellerimle geberticem Depoya götürün ve Yılan Havuzunu ayarlayın." demişti. İlk başta Arkadaşına Şaka yapıcak zannetmiştim. Ama sonra fark ettim elinde bir Dövme vardı. Daha önce hiç görmediğim bir Dövme. B-Bir Silah bir A-Adamın Kafasına Yaslanmış. Birde Silahı tutan eller. O ellerin üstünde yine o dövmedeki Resim. Bana ilk önce saçma gelmişti ama sonra anladım. Senin bana anlattıkların olmasa ben hâlâ bu Katili bir Melek zannedicektim." dedi dahada çok ağlarken.

Ona daha sıkı sarıldım. Gözlerim Kapanmaya başlayınca direnmedim. Kendimi o güzel uykuya Yolladım.

Arda'dan:

Odaya girince Azra ve Büşranın birbirine sarılarak uyuya kaldığını gördüm. Arkadan ayak sesleri gelince başımı çevirdim.

Mert gelmişti ve Büşraya bakıyordu Özlem dolu. Büşranın öğrenmesi üzere ayrıldılar. Yani Büşra ayrıldı Mert'den. Birde Katil demiş çocuğa, bir Yönden haklı tabi ama yinede çok şey yapmamak gerekir.

Azrayı seviyordum, evet hemde çok. Onun kaybolduğunu duyunca Deliye dönmüştüm. Onu bulabilmek için en fazla 13 kişiyi katletmiş olabilirim, ama napalım Aşkın gözü kördür.

Mert Büşrayı kucağına almış gidiyordu. Bende bunu fırsat bilip Mert gidince Kapıyı kapattım. Üstüme bir Eşofman geçirip Azranın yanına Yattım, Kollarımıda Beline sarınca o Müthiş Kokusu burnuma geldi. Kokusunu bol bol içime çektim.

Mayışmaya başlamıştım ve uykum geliyordu. Bende aman boşver dedim ve Uykunun o güzel Karanlığına bıraktım kendimi.

♡♡♡♡♡♡♡♡

Bölüm Sonuuuu!!

Uzun süre Bölüm gelmedi, yakında Final yapmayı düşünüyorum.

Sence Azrayla Arda diğer Bölümde kavuşabilecekmi?

Mert ve Büşranın Durumu ne olucak?

Azra Sabah yanında Ardayı görünce ne yapicak?

Hepsiii diğer bölümdeeeee

Vote ve Yorum bırakmayı unutmayın gençlik!

Kendinize iyi bakın.

Haydi hoşçakalın.