Πως Να Ξεχάσεις {HTF}|✓

[25]~ Γιαγιακα; ~

|How To Forget |

| Your Devil |

19 days before...
(Πόσο θέλω να γίνει μηδέν 😅)

«Πώς είναι δυνατόν;» ρώτησε εκείνη, πίνοντας λίγο από το νερό της και χαμογέλασα με την όλη κατάσταση.

«Τι πως είναι δυνατόν βρε μητέρα;.. Ήταν εγκυος εκείνη, όταν χωρίσαμε.» είπε ο πατέρας μου και χαχάνισα σιγανά.

«Και πως το ξέρεις εσύ;.. Στο είπε η ίδια;» ρώτησε χωρίς να το πιστεύει και ξεφυσιξα.

«Πώς να του το πει, όταν ο υποτιθέμενος πατέρας μου την σκότωσε;» ρώτησα και με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια.

«Σκασμός εσύ... Πώς ξέρουμε ότι η κοπέλα δεν λέει ψέματα για να μας φάει τα λεφτά;» ρώτησε και γέλασα.

«Μεγαλωσα μέσα στην φτώχεια. Το μόνο που θα σας έκανα ήταν να ζητήσω λίγη αγάπη, δεν με νοιάζουν τα λεφτά.» είπα και γέλασε ειρωνικά.

«Και πως το ξέρω εγώ αυτό;» ρώτησε και με κοίταξε με μίσος.

«Ρωτήστε την πρώην νυφη σας... Η μητέρα μου με έστειλε στο ίδρυμα της.» είπα και ο πατέρας μου γουρλωσε τα μάτια του.

«Την Ειρήνη;» ρώτησε και εγνευσα καταφατικά.

«Η οποια βαραγε πολλά παιδιά σε καθημερινή βάση και ένα από αυτά ήμουν και εγώ.» είπα και μια υπηρέτρια μας πλησίασε.

«Έτοιμο το φαγητό.» είπε και ο πατέρας μου με έπιασε από το χέρι.

«Πάμε να φας και συ, σαν άνθρωπος.» είπε και η γιαγιά μου από πίσω, ξεφυσιξε νευριασμένη.

{......}

«Μητέρα, η Εμίλια θα μείνει μαζί μας από εδώ και πέρα.» είπε ο πατέρας μου με θάρρος και εκείνη πνίγηκε με το κρασί της.

«Ακόμα δεν είδαμε αν είναι κόρη σου και θα την πάρουμε και στο παλάτι μας.» είπε και χαμογέλασα ειρωνικά.

Γιατί δεν θα πληρώνατε άλλη για να κάνει την κόρη του...

Ξαφνικά, χτύπησε το τηλέφωνο του πατέρα μου και αναγκάστηκε να βγει από την τραπεζαρία.

«Μην χαίρεσαι τόσο γλυκιά μου που ήρθες εδώ. Αν αποδειχθεί ότι είσαι κόρη του, σε περιμένουν πολλά βάσανα. Ένα από αυτά είναι ότι θα πρέπει να σε κάνουμε επιχειρηματία και φοβάμαι ότι δεν ξέρεις τίποτα από μαθήματα.» είπε γελώντας ειρωνικά και γέλασα και εγώ.

«Γιαγιακα, κοψτα αυτά σε εμένα γιατί δεν σε παίρνουν. Ξέρουμε και οι δύο καλά ότι είμαι κόρη του γιου σου και εσείς με την Ειρήνη είχατε βαλθεί να με σκοτώσετε... Αλλά δεν σας τα είπαν καλά τα πράγματα, επιβίωσα και από αυτό.» είπα και το βούλωσε.

Άντε, γιατί σαν πολλές προσβολές είχαν μαζευτεί και κουράστηκα.

---------------------------------------------------------

Στα pov Εμιλιας δεν έχω καθόλου εμπνευση και στα pov Αχιλλέα γράφω κάτι κεφαλαιάρες...

Πώς γίνεται αυτό; 😔