Πως Να Ξεχάσεις {HTF}|✓

[14]~ Μπα-μπα; ~

| How To Forget |

| Present |

29 days before...

«Είσαι καλά;» ρώτησε ο Ορφέας, την ώρα που πάρκαρε το αυτοκίνητο και εγνευσα καταφατικά, ενώ πήρα μια βαθιά ανάσα.

Γαμωτο, γιατί δεν με σταμάτησε;

Βγήκα από το αυτοκίνητο και πήρα την βαλίτσα μου στο χέρι.

«Που θα μείνω τώρα;» ρώτησα και εκείνος γέλασε.

«Έχουμε ξενώνα, μπορείς να μείνεις όσο θέλεις.» είπε και με πήρε από το χέρι.

«Δεν είναι σωστό ρε συ Ορφέα. Άλλωστε είμαι μια ξεν–» πήγα να πω, μα με διέκοψε.

«Δεν ακούω κουβέντα.» είπε και ξεφυσιξα.

Όταν άνοιξε την πόρτα,η μητέρα του Ορφέα ήρθε προς το μέρος μας.

«Κορίτσι μου, καλωσήρθες...» είπε φιλώντας με σταυρωτά και εγώ της χαμογέλασα.

«Καλώς σας βρήκα.» είπα και ο Ορφέας, πήρε την βαλίτσα από τα χέρια μου.

«Πάμε να σου δείξω το δωμάτιο σου.» είπε και πριν φύγουμε, η φωνή της μητέρας του μας σταμάτησε.

«Όταν το φαγητό είναι έτοιμο, θα σας φωνάξω.» είπε και με ένα νεύμα μας, ανεβήκαμε μέχρι τον πάνω όροφο.

Άνοιξε την πόρτα που υπήρχε δίπλα από το δωμάτιο του και έμεινα να κοιτάζω το δωμάτιο.

Μπαίνοντας στο δωμάτιο,στα αριστερά σου ήταν το μικρό μπάνιο ενώ στο βάθος του δωματίου υπήρχε ένα διπλό κρεβάτι, ενώ στον τοίχο απέναντι υπήρχε μια μικρή ντουλάπα και δίπλα υπήρχε η μπαλκονόπορτα.

«Τακτοποιήσου και κατέβα κάτω για φαγητό.» είπε και άρχισα να τακτοποιώ τα πράγματα, μέσα στην ντουλάπα.

«Θα μας πληγώσεις Εμίλια» άκουσα την φωνή του, λες και ήταν κοντά μου.

Εγώ θα πληγωθώ.

Μόνο εγώ.

Εσύ τι λόγο έχεις να πληγωθείς;..
Κανέναν!

Έβαλα τα ρούχα στην ντουλάπα και τα βιβλία μου τα άφησα πάνω στο κομοδίνο, δίπλα από το κρεβάτι.