| How To Forget |
| His voice |
8 days before...
«Μου έλειψες!»
Έμεινα να κοιτάζω το μήνυμα ξανά και ξανά, τα τελευταία είκοσι λεπτά.
Πήρα μια βαθιά ανάσα και κοίταξα το παράθυρο όπου υπήρχε δίπλα από το κρεβάτι μου.
Λες να είναι αυτός;
Δίχως δεύτερη σκέψη,απάντησα στο μήνυμα.
«Αλήθεια;»
Ξάπλωσα στο κρεβάτι και άρχισα να νιώθω το οξυγόνο να λιγοστεύει.
Το κινητό μου δονήθηκε ξανά και έμεινα να κοιτάζω την απάντηση του.
«Εσύ τι λες;»
Γέλασα με την απάντηση του και άφησα το κινητό μου στην άκρη.
Το επόμενο πρωί με βρήκε να παραμιλαω για ακόμη μια φορά το όνομα του.
Ίσως τελικά δεν ήταν καλή ιδέα το να επιστρέψω.
Αφού έκανα το ντους μου και φόρεσα ένα κόκκινο φόρεμα, κατέβηκα στην τραπεζαρία όπου θα έπαιρνα πρωινό με τον πατέρα μου μετά από πολύ καιρό.
Εκείνος καθόταν στην μπαλκονόπορτα και κοιτούσε την θέα.
«Μπαμπά μου;» ρώτησα και μόλις με είδε, έτρεξε να με αγκαλιάσει.
«Κορίτσι μου!» είπε αγκαλιάζοντας με και η στριμμένη που μπήκε στο δωμάτιο εκείνη την ώρα, ξεροβηξε.
«Καλώς ήρθες Εμίλια.» είπε σοβαρά και έκατσε δίπλα στον πατέρα μου.
Αφότου πήραμε το πρωινό μας, ανέβηκα στο δωμάτιο μου και άρχισα να τακτοποιώ τα πράγματα μου στην ντουλάπα.
«Τι κάνεις εκεί;» ρώτησε ο Ορφέας, μπαίνοντας μέσα στο δωμάτιο και κρατώντας ένα τριαντάφυλλο.
«Είπα να τακτοποιηθώ. Εσύ πως και από εδώ;» ρώτησα και γέλασε.
«Απλώς... Μου έλειψες!» είπε και ξεροκαταπια. «Επίσης ήθελα να σου δώσω και αυτό εδώ..» ψέλλισε ενώ μου έδωσε το τριαντάφυλλο και έμεινα να το μυρίζω.
BẠN ĐANG ĐỌC
Πως Να Ξεχάσεις {HTF}|✓
Lãng mạn"Φοβαμαι..."ψιθύρισε και την αγκάλιασα πιο σφιχτά. "Είμαι εγώ τώρα.Είμαι εδώ μαζί σου..." |How To Forget| *Warning* Η πρωταγωνίστρια ίσως σας εκνευρίσει- υπερβολικά πολύ- και ίσως ερωτευτείτε τον πρωταγωνιστή. Ελπίζω να μην βγήκε και τόσο κλισέ...
