Delice seven bir kadın...
Deli olan bir adam...
Anne sevgisini, şefkatini, ilgisini gördü onda. Ha bir de aşkı. Ama normal bir aşk değil. Normal bir sevgi değil. Taparcasına sevdi adam kadını.
Taptığım kadın dedi.
Adı gibi bir hikaye.
PERESTİŞ...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KISKANÇLIK
Her şey üst üste gelmeye başladı. Ortada bilmediğim şeyler olduğuna emindim. Egmen'in köpürdiğünü gözlerimle gördüm. Bu kadar tepki vermesi beni şüpheye düşürüyordu. Sonuçta abimdi. Beni görmeye gelmiş olması mümkündü. Sesleri hala geliyordu ve ben karakterime aykırı olduğu için onları dinlemeyip balkona çıktım.
Egemen kapıyı açtığında, duyduğum ses İlyas Abime aitti. Dışarı çıkacaklardı ki, izin vermedim. Onlarda aşağıda ki salonda konuşmaya başladılar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Balkonda çayımı bitirdim ve göz atmak için merdivenlere yöneldim. Abim, Egemen'e hala bağırıyordu.
"Poyraz zorlama. O benim kardeşim. Annemler çok merak ediyor ve özlüyor. İzin ver götüreyim. İris istediği zaman geri getiririm."
"Ben sana hiç güvenir miyim lan? Götürdüğün an bir daha göstermezsiniz bana. Bilmiyor muyum ben seni? Bana bak İlyas, İris hiçbir yere gitmeyecek. Ama sen defolup gideceksin. Geçen günkü da-"
"Yeter artık! Ben çocuk değilim. Çocuklarının velayetini paylaşamayan anne baba gibisiniz." Ağabeyime bakıp devam ettim.
"Bende ailemi özledim. Elbette ziyaret edeceğim de. Bunun için Egemen'den izin almama gerek yok, değil mi Egemen?" dediğimde Egemen kafasını olumlu anlamda salladı. İlyas abime çeviridim bakışlarımı, kaşları çatık bir şekilde bakıyordu bana. Ona yaklaştım. "Bize izin verir misin Egemen ağabeyimi çok özledim." abimin kaşları düzeldi. Mavişleri mavilerimde geziyordu. Onun gözlerinde özlem vardı.
Bir anda abimin boynuna atladım. Kollarını belime sardı. Kafasını boynuma gömüp kokumu içine çekiyordu.
Kaç dakika böyle kaldık bilmiyorum. Ama ayrıldığımız da abimin yüzündeki yaralarda elimi gezdirdim. Gözünün altı mordu. Dudağında ve kaşında yara bandı vardı. Burnunun üzerinde de bant vardı ve ben sormaya korkuyordum. Acaba başını belaya mı sokmuştu.
"Seni çok özledim fındık kurdum."
"Bende seni çok özledim abim. Yüzüne noldu böyle."
