50. (2/2)

797 44 0
                                    

50. Bölüm 2/2: Tüm Gerçekler

TÜM GERÇEKLER

Flashback

"Lütfen yardım et bana." diye ağlayan Alisa'nın sesi doldu kulaklarıma. "Özür dilerim ben sana hiç layık olamadım, sözünü hiç dinlemedim ama yardımına o kadar muhtacım ki... Sever sandım. Her şeyi yaptım ama dönüp bakmadı bile. Aksine bana delirtmeye çalıştı. İstemiyorum artık yemin ederim!"

"Peki ne istiyorsun?" diyen bariton bir ses yankılandı. Alisa'nın hıçkırıklarını ve burnunu çekmesinden sonra öfkeli bir sesle,

"Ölmesini. Hepsinin ölmesini istiyorum baba."

Flashback

Kulaklarıma dolan sözlerle dişlerimi sıktım. Karışan kafamla telefonumu çıkarıp hiç düşünmeden Çağrı'yı aradım. 2. çalışta açıp konuştu.

"İris Elisya, bir şey mi oldu?" diyen telaşlı sesini duydum.

"Hayır sorun yok. Sadece buraya gelir misin, konuşmamız lazım?"

"Tamam, olur. Çıkıyorum ben şimdi." deyip telefonu kapattık. Kayıtları incelerken kendi ismimi gördüm. Gözlerimi kırpıştırıp üzerine tıkladım. Kayıt başladığında yine sert bir kapı kapanma sesi duymamla kaşlarımı çattım.

"Yavaş ol!"

"Böyle bir şey yapamayız. Sadece gözünü korkutacağız demiştin." diyen Efe'nin sert sesi yankılandı kulaklarımda.

"Aslında bende böyle bir şeyi istemedim. Poyraz bizi mahveder ama Okan kendine fazla güveniyor."

"O zaman kendisi yapsın. Poyraz'ın ondan haberi bile yok. Göz göre göre ölüme gidemem." dedikten bir süre sonra Onur Sadrazade'nin rahat sesini duydum.

"Bunca yaptığımız şeyden sonra Poyraz bizi hayli hayli öldürür. Hem babanı kıracağını sanmıyorum Efe. Söylesene beni kıracak mısın? Poyraz için ya da İris için?"

"Kıracağım ama kendim için."

"Korkaklığı bırak! Sana ne diyorsam onu yapacaksın! Duydun mu beni, sen benim oğlumsun! Ben olmasam sen bir hiçsin. Biraz minnet duy." yere bir şeylerin düştüğünü duydum.

"Sadece uyuşturucu vereceğim değil mi?"

"Evet öyle. Yüksek doz ver. Çabuk bağımlısı olsun istiyorum. Gerçi Okan direkt kafasına sıkın uzamasın bu iş diyor." dediğinde ürperdim. Benden bahsediyorlardı ve o zamanlar her şeyden habersiz yaşıyordum. "Gerçi benim planlarım başkaydı. Çocuklar doğmasını bekleyip ellerinden almak, evlat acısı yaşatmak daha kolaydı ama çocukların doğacağı bile kesin değil." dediğinde nefes alamadığımı hissettim. Bu adam nasıl bir caniydi? Birkaç dakika sonra Efe'nin kısık ve şaşkın sesini duydum.

PERESTİŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin