Delice seven bir kadın...
Deli olan bir adam...
Anne sevgisini, şefkatini, ilgisini gördü onda. Ha bir de aşkı. Ama normal bir aşk değil. Normal bir sevgi değil. Taparcasına sevdi adam kadını.
Taptığım kadın dedi.
Adı gibi bir hikaye.
PERESTİŞ...
"Ben senin için ölürüm be kadınım. Senden olan parçalarımı nasıl sevmem. Çok seviyorum. Oğlumuzu da, diğer bebeğimizi de çok seviyorum." Gözlerimi yumdum. Efe'nin omzuma koyduğu el ile gözlerimi açtım ve ileride ki gökyüzü ve denizin birleşimine baktım. Gülümsedim.
"Bizde seni Ege'm..." Son bir kez daha duymak istedim sesini ama olmadı. O an silah patladı. Ben gözlerimi bu sefer sonsuza kadar yumdum...
🌹Flashback🌹
31. Bölüm: İris'in Ege'si
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İRİS'İN EGE'Sİ
Sana geliyorum, sana,
Beni anla, içimdeki şeytan.
Yalnız sensin doğru söyleyen.
Gerekince kaçan, gerekince gelen.
Denizin yüzünde geceleyin,
Karanlıkları işleyen renkleri görmek senden.
Senden, bazı kelimelerin farkedilmemiş güzelliğini anlamak,
Unutulmuş yaşamaya başlayıvermek birden.
Sana geliyorum, doğru sana,
Susmamak için.
Çünkü sensin dinleyince dinleyen,
Bakınca bakan. Görünce gören.
Sevmesini iyi bilirim, düşünmeyi öğrendim.
Duydum nedir can vermeden ölmek.
Artık bütün kapıları açıp kapayabilirim.
Sen anlarsın bunlar ne demek.
Sana geliyorum, yalnız sana,
Yalansız, gizlisiz.
Olduğu gibi anlatacağım ne varsa,
Bil, bilsinler, biliniz.
Sen,
Vurunca vuran, gülünce gülensin.
Sesin, yüzün, ellerin yüzde-yüz senin.
Sen ölmeyensin...
Özdemir Asaf
Telefondan gelen patlama sesinden sonra dumura uğradı Poyraz Egemen. Dolan gözleri kocaman açılmış, ağzı açık kalmıştı. Nefesi kesilen Poyraz Egemen kafasını ağır ağır kaldırıp Koray ile göz göze geldi. Çökmüş omuzları ile kaşları çatıldı. Aldığı nefesin ciğerlerine ulaşmadığını hisseden Poyraz yavaşça ayağa kalktı. Elleri titremeye başlamış, onu delirtecek düşünceler çoktan beynine hücum etmişti.
