Her yer yeşillik. Ağaçlar, çimenler. Hava muhteşem. Havada uçuşan kelebekker. Kuşlar bir yandan ötüyor.
Birsen bir gürürtü
Yerler titremeye başladı.
Her yer birden bire karanlık olmaya başladı.
Yerde bir çocuk var. Korkunç ortam olmasına rağmen kahkaha atıyor du.
Onlara doğru yaklaştım. Benim yaşlarımda bir oğlan.
Şaşırıyordum çünkü üstü başı kan olmasına rağmen gülüyordu. Çoğu altına almış , çoçuğun Üzerinde duran tuhaf bir yaratık. Hemen koşmaya başladım.
Birden sıçradım. Çok kötü bir rüya görmüştüm. Yatağımda bir süre oturdum kalp çarpıntım sakinleşene kadar. Kafamı cama doğru çevirdim. Hava karanlıktı. Sonra geri yatağa yattım . Odama hafif ışık vuruyordu bahcedeki lambalardan . Duvardaki paylonçoya bakıyordum. Bir süre baktıktan sonra sanki palyalço hareket ediyordu.
Hemen arkamı döndüm ve gözlerimi kapatdım.
Arkamdan bir ses Eeeren
Duymamazlıktan geldim.
Birden bana birşey dokununca hemen yataktan fırladım.
Korkma benden Eren. Gel oynayalım!
Okadar korkmama rağmen odam dan çıkışı arkamı dönüp baktım. Odamın tam ortasında paliyanço bana kollarını açmış gülüyordu. Hemen annemin odasına koştum. Ağlayarak anneme sarıldım.
Ya uff, yine ne oldu?
Babam da içeri girdi. Odam daki palyanço dedim annem beni hırpalayarak sirkeledi.
Annem: senin saçmalamalarından bıktım be. Yeter artık!
Ana anne...
Annen: hayır, yeter çok oldun sen.
Ben okadar ağlıyordum ki babam geldi yanına. Benim elimden tutup odadan çıkardı.
Gel bakalım oğlum. Bakalım ne var bu odada.
Babam ile içeri girdik. Babam ışığı yaktı. Herşey yerindeydi. Çok güzel huzurlu duruyordu.
Bak oğlum, hiç korkunç bir şey yok.
Baba, o palyanço odamın ortasın daydı. Gördüm ben.
Babam duvara palyanço vurmaya başladı. Bak dövdüm onu. Şindi uyu çok geç oldu.
Korkuyorum!
Tamam yat sen ben burda yanın da kalacağım.
