Kath's POV
So dumating na kami ng resort nagsipunta kami sa aming rooms. Siempre iisa lang ang room nina Shane at Carl. Magkatabi kami ni Kim at magkatabi si james at jc.
After that gumala gala muna kami pagkatapos kumain. Bukas na lang ang business. Pleasure muna.
Sabay sabay kaming naglakad nina Shane at Kim sa seashore at nagkwento ng kung ano ano lang. Tapos nagyaya na si Shane na bumalik kasi daw Nagugutom na ang anak niya. Ganyan ba talaga ang mga buntis?
So pagdating namin sa bar/restaurant nakita namin sina Vince, Tristan, JC and guess what? Si Emilie. Weeeee….. College reunion ba ito? Tinaasan ko siyempre ng kilay si Emilie. Alangan naman makipagplastikan ako sa kanya noh. Asa siya.
Pagkaupo namin kinuha na ang order namin.
Emilie: So Kath kelan ka lang bumalik?
Paki mo? Uchechera to.
Kanina.
Emilie: It’s great that your back. Complete na ulit ang mga friends natin.
At when ka pa namin naging friends? Lalong tumaas ang kilay ko.
Ahhh. And since when ka pa namin naging friend?
JC: Kath, don’t be mean to her!
Ay pusang galang JC pinagtatanggol ang babaeng yan sa harapan ko. How dare him.
Tinaasan ko lang siya ng kilay.
Eh totoo naman na hindi siya namin friend ah. Yun ang pagkakaalam ko ha. Unless in my absence eh naging close na siya kina Shane at Kim.
Tapos tumingin ako kina Kim and Shane.
Them: Na ah! Umiling silang dalawa.
See? Nagfefeeling lang siya.
JC: Kahit na. Be nice to her because she’s my special friend. I was invited here by your Mom as a guest and I invited her. If you can’t like her at least be civil to her.
Asa!
Sa lahat ng sinabi niya isa lang ang tumatak sa isipan ko. SPECIAL FRIEND. How special? Bakit parang sinampal ako ng sampung elepante at pitong kabayo? At bakit ako nasasaktan? I AM SO OVER HIM di ba? Di ba? Pero hindi eh! I mean hindi tong inaasahan ko sa kanya. Anobeyan! -.
At dahil NAGSESELOS ako eh napadami ang kain ko. Oo nagseselos ako. Akalain mo yun? After all those fu*king years eh magseselos pa ako ng ganito. Proud na proud pa naman ako nung sinabi ko na I AM SO OVER HIM. May pa explain explain pa akong nalalaman. Sino ba naman ang mag aakala na yung feeling ko noon sa kanya eh babalik pa. Binaon ko na yun sa crust, mantle, outer core and inner core of the earth. Sino ba ang mag aakala na babangon at babangon yun na parang zombie? Tae talaga! Pusang gala! Anak ng tinapa! Anak ng tipaklong! Shete! Gets niyo yan? Konting landian lang pala nila ng Emilie na yan eh mag aalburuto na ang walanghiya at taksil kong puso. Bakit di nalang nakisama puso ko? Hay naku!
Kim: Best, ok ka lang? Huminga ka naman? Namimiss mo ba talaga ang Filipino Food?
Oo.
Sabi ko na lang habang ngumunguya. Pero sa totoo lang ayaw kong magtaas ng tingin kasi pag ginawa ko yun makikita ko ang dalawa na naglalandian at baka di ko mapigilan ang sarili ko at masabunutan ko si Emilie sabay buhos ng mainit na sabaw at kung ano ano pang ikamamatay niya. Upakan ko pa sya eh!
James: Ano babanatan ko na?
Kim: Ano ka ba! Tumitingin lang naman. Hindi naman nang aano ah.
Vince: Eh kanina pa kaya yan nakatingin.
James: Tara pare, patikimin natin.
Napatingin ako kina Vince at James. At lahat sila nakatingin sa foreigner 2 tables from us. Ngumiti ang foreigner at nabitawan ko ang tinidor na hawak ko.
Philippppppppppppppppppp?
Sabay tili.
Shane: Kilala niya yun?
Kim: Kilala mo siya Kath?
Phillip: Yssa!! (In london, they call me Yssa)
Sabay takbo papunta kay Phillip at hug at siyempre dahil matangkad siya eh parang binuhat niya ako. Ganun kami ka close. Hoy! Hindi sa nanggaling ako sa ibang bansa naging liberated ako, hindi ah! Ganyan lng talaga kami ka close.
Phillip: Hey! You really missed me huh?
Yes I really really miss you. C’mon I’m going to introduce you to my friends before they beat the hell out of you for rudely staring at us.
Phillip: Oh! Im sorry. I just thought that I recognized you and I’m right! Hahaha.
