Hayalperest

4. Bölüm Eziklik tahtı

yeniden meraba arkadaşlar yorumlar falan çok az yinede devam ediyorum ama belkide bırakmalıyım bilemiyorum böyle giderse bırakıcam. hikayenin gidişatı nasıl sorularınız varmı ? devamında ne olmasını istersiniz ?

Okula yürümek üzere evden çıktım. Kendime sürüklemek için bir taş seçtim ve yürümeye başladım. Okulun kapısına geldiğimde son kez taşa vurdum ve birden '' ahh! '' diye bir ses geldi sesin geldiği yöne baktığımda tekme attığım taşın tuğçenin ayağına çarpmış olduğunu gördüm. Yanıma geldi.

-Tuğçe: '' bir özür fena olmazdı doğrusu ''

-'' pardon '' dedim ve okula girdim.Hemen yanımdan yürüyerek bana eşlik etti . Neden beni bırakmıyordu ki ? Okadar tersleyip kötü davranmama ve en önemlisi okulun en eziği tahtına ilk günden yerleşmeme rağmen. Acaba bir peri mi beni tahtımdan kaldıracak ve eğlendirecek bir peri !? Kafamda yine deli düşünceler asdsdfd. Sanırım artık Tuğçe'ye şans vermenin zamanı gelmişti. Sınıfta diğer kızlarla şakalaşıp glüyordu uzun dalgalı saçları ,diğer kızlara göre orta boy eteği ,gözlüğü ve gamzeleriyle beraber tam okulun şirin kızı pozisyonunu kapmıştı. Sınıfta yer bakarken arkamdan gelen ciciş grubunu fark etmemiştim. Arkamdan omuz vurarak geçti ve birden bire ciyaklamaya başladı. ''DİKKAT ETSENE YHA SAKAR !!! '' . Yazı tahtasına dayanmıştım ve karşılık veremiycek kadar canım acımıştı. Acım biraz hafiflediği sırada kafamı kaldırabildim ve Tuğçenin Selinle kavga etmeye başladığını gördüm .Sanırım kavga benden başlamıştı ama şuan benimle alakası bile yoktu. O an Tuğçeyle Selinin benden öncede kavgalı olduklarını anladım. Bu arada Kaan da 1 günlüğüne basketbol maçına istanbula gitmişti. Onun ortalıkta olmaması okulda herkes için bir eksik  yaratıyordu fakat benim için farklıydı. O son gülümsemesinden sonra iyice kafam karışmıştı. 2 gün düşününce vardığım sonuç belki de gerçekten iyi arkadaş olabilirdik. Sonuç olarak ikimizinde sorunları vardı . Onun sorunu ne diye sorarsanız bir insan bu kadar sert ve bi o kadar da kibar olabilirmi ? diğerlerinin yanında en çok kendini belli eden oydu. Çünkü onların aksine o çok iyi niyetli görünüyordu . En azından ben o yönünü görüyordum ama fark ettiğim kadarıyla bir çok kavgaya karışırmış ve okulu tek lafıyla önünde dizecek bir yapıya sahip(miş). Sahip(miş) dedim çünkü onun hakkında sürekli bir dedikodu var bazen öğretmenler bile napıcaz biz bu çocukla diyormuş. Ama bu beni ilgilendirmiyo sonuçta sadece aramızda iki kelime dialog oluşmuştu. Hatta dialog bile deildi o konuştu ben baktım. BAZEN SUSMAK EN İYİ CEVAPTIR (BAKBAKBABABA :d ). Neyse Tuğçenin arkadaşlarının Tuğçeyi uzaklaştırmasıyla kavga bitmişti . Hemen merak sinyallerim yanmaya başladı ve yanına gittim Tuğçe beni görünce diğer kızlarla tanıştırdı ve birden bire eziklik tahtından ayağa kalkmaya başladığımı hissettim. Tuğçe gibi benim için kavga edebilecek beni SAVUNACAK BİR GRUP ARKADAŞ !. Bu gerçekten çok iyi olurdu belki bir gün o cicişler bile bize bulaşamazdı...