Hayalperest

7. Bölüm

Merhaba arkadaşlar öncelikle herkese iyi bayramlar. Bundan sonraki bölümleri farklı görüş açılarından anlatmak için başka karakterlerin ağzından anlatmayı düşünüyorum tabi öncelikle size sormak istedim fikirlerinizi bekliyorum iyi okumalar :)

Haftasonunda Tuğçelerle buluşmak  ve o gizli çağrı dışında değişik bir şey olmamıştı. Üstüme üniformamı giyip odamdan dışarı çıktım. Annemler daha uyanmamıştı. Sanırım fazla erken kalkmıştım. Ses etmeden dışarı çıktım. Annem kahvaltı etmeden dışarı çıktığımı duysa kızardı. Fakat ben yakalanmadan çıkmayı başarmıştım. Ufak bir öksürük krizinden sonra yola koyuldum. Zayıf ve çelimsiz  vcudum ağırlığımı taşımakta zorlanıyordu. Özellikle bariz bir şekilde belli olan kalın kollarımı. Bizim ailenin genlerinde bulunan bu özellik çok kötüydü. Bazen annem sana öyle geliyor kolların gayet normal demesine rağmen beni rahatsız ediyordu. Okula geldiğimde okul bomboştu saate külüstür telefonumdan gizlice baktım ve hemen geri cebime soktum. Daha saat çok erkendi. Bende Tuğçe'ye mesaj atıyım dedim. ''Bugün okula biraz erken gelebilirmisin canım sanırım saatleri karıştırıp en erken ben gelmişim :)'' dedikten sonra bir banka oturup okulun açılmasını bekledim. O sırada okulun içinde bir adamla konuşan Kaanı gördüm. Adam cebinden bir  paket çıkardı. Kaana uzattı. Kaan alınca adam parayı alıp hemen uzaklaştı. Uzaktan gelen müdürü görünce içimden kuvvetli bir his olanları sölemem gerektiğini söylüyordu. Sonra kafamı Kaan'a çevirip onun o çaresiz görünen gözlerinin içine baktım. Acaba ona bunu yapmaya zorlayan şey neydi ? Gözlerim gözlerine o kadar bağlanmıştı ki bana baktığını fark edince önüme dönmek için çok çaba sarf etmem gerekti. Yanıma geldi. ''Sencede bu saatte gelmek için erken değil mi? '' dedi. Bana şüpheli  bakışından bir şeyler görmüş olduğumdan korktuğunu anladım. Müdür önümüzden geçerken ayağa kalkmaya yeltendim .Açıkçası bunu yapmak istediğimden emin değildim . Kaan birden bire kolumdan şiddetle tutup çekti . Ve ölümcül bir bakış atarak ''bunu.SAKIN.YAPMA!! ''diye sert bir fısıldamayla beni  yerime oturttu. Snırım gerçekten kötü bir belaya bulaşmıştım. 

-''Bunu neden yaptın ? Ne zamandan beri yapıyorsun ? Uyuşturucunun yasal olmadığını bilmiyormusun ? Bu çok yanlış.!!'' diye söylendim.

-''Bu seni hiç ilgilendirmez çaylak bir daha az önce yaptığını yapmaya kalkışırsan ya da herhangi birine söylemeye çalışırsan !!!'' Dedi ve uzaktan gelen arkadaşlarının yanına gitti . Sanırım söylentiler doğruydu. Bu çocuk tam bir baş belasıydı. Ve işin garip tarafı okulun açılmasından sonra iki hafta olmuştu ve ben iki tehdit almıştım bile. Acaba bunu Tuğçe'ye söylesemiydim. Kafam çok karışmıştı. Tuğçe yanıma gelip oturmuştu. Mesajımı almıştı ki bu kadar erken gelmişti. Okadar derin düşünüyordum ki başımda konuştuğu hiç bir şeyi fark etmedim. En sonunda kendime geldiğimde son cümlesini yakalamış olduğumu fark ettim. yüzünde büyük bir gülümsemeyle'' sencede müthiş bir haber değilmi Mira ?'' diyordu . Bende '' gerçekten iyi bir habermiş'' dedim ve gülümsemeye çalıştım. ''Hadi içeri girelim'' dedim ve ayağa kalkıp hızla koştum. Arkamdan beklememi söyleyen Tuğçe'yi aldırış etmeden bomboş kolidorlarda koşarak tuvalete girdim. Kısa bir sabah için çok uzun şeyler yaşamıştım. Tuvalette bir kaç kız vardı. Onlarında çıkmasını bekledim ve ne yapıcağımı düşnmeye başladım . Tuğçe nefes nefese kalmış bir şekilde yanıma geldi ''Heyy noluyo? neden bu kadar sinirlendin ? yoksa bizim Kaan'la çıkmamızla mı ilgili ? '' dedi. Birden bire kafamdan soğuk su dökülmüş gibi kendime geldim. '' Ne ?!! Siz ?! Neden söylemedin ? Ne zaman oldu Nasıl? '' bugünkü ikinci sorgumuda böylece yapmış olmuştum. Bana şaşkın ve bi o kadar sinirli bir ifadeyle bakıyordu.

-''Aşağıda beni hiç dinlemişsin anlaşılan Mira !! '' diyerek hızla arkasını dönüp gitti. 

Çok kötü bir şeydi bu hem en yakın arkadaşım bir uyuşturucu bağımlısı psikopatla sevgiliydi. Hem yine en yakın arkadaşım benim hoşlandığım çocukla çıkıyordu . Hem de en önemlisi sevdiğim çocuk bir uyuşturucu bağımlısıydı Bu da yetmezmiş gibi Tuğçe bana küsmüştü !!!...