My Wave

Chapter 2

~Hailey~

Από όσο θυμάμαι ποτέ δεν συμπάθησα ιδιαίτερα την ξαδέρφη μου. Όσο κι αν προσπάθησα να ταιριάξω μαζί της δεν τα κατάφερα. Υποθέτω πως απλά είμαστε δυο διαφορετικές προσωπικότητες.

Παρόλα αυτά νιωθω ένα αίσθημα ευτυχίας καθώς με κλεινει τώρα στην αγκαλιά της υπερβολικά σφιχτά.

"Αχ ποσό μου ελειψες βρε σκατο" λεει σφίγγοντας με ακόμα περισσότερο και νιωθω την αναπνοή μου να κόβεται.

"Κι εμένα" λέω χτυπώντας την πλάτη της για να χαλαρώσει την αγκαλιά της.

Απομακρυνόμαστε και κοιτάμε η μια την άλλη χαμογελώντας. Καταβάλλω υπερπροσπάθειες για να δώσω το καλύτερο μου χαμόγελο.

"Έχω τόσα πολλά νέα και έχω στη διάθεση μου ένα μήνα για να στα πω και να μου πεις και εσυ τα δικά σου" λεει και ακούγεται υπερβολικά πολύ ενθουσιασμένη.

"Τέλεια" απαντάω τσιριχτά. Βλέπεται αυτος ο υπερβολικός ενθουσιασμός για τα παντα  με εκνευρίζει απίστευτα.

"Rachel, δείξε της το δωμάτιο της" φωνάζει η γιαγιά μου από την κουζίνα.

"Αμέσως" απαντάει εκείνη τραγουδιστά και με τραβάει από το χέρι.

"Λοιπόν αυτό εδώ είναι" μου λεει δείχνοντας μου ένα σχετικά μεγάλο δωμάτιο.

"Αυτό είναι για μένα;" ρωτάω άφωνη και περιεργάζομαι τον άπλετο χώρο που θα έχω.

"Ναι. Τι, μήπως θες κάτι μεγαλύτερο; Γιατί άμα είναι..." ξεκινάει να λεει αλλά εγώ την διακόπτω.

"Είναι υπέροχο" της λέω και αρχίζω να κάνω βόλτα μέσα στο χώρο.

Το δωμάτιο είναι φωτεινό και έχει ένα ξύλινο γραφείο στη γωνία. Αμφιβάλλω για το αν θα το χρειαστώ για το αν θα το χρειαστώ αυτή την περίοδο. Στην αριστερή μεριά του δωματίου υπάρχει ένα αρκετά μεγάλο κρεβάτι και γενικά ο χώρος είναι πολύ τακτοποιημένος και καθαρός.

Είμαι πραγματικά εντυπωσιασμένη. Πλησιάζω την τεράστια μπαλκονόπορτα που βρίσκεται στην δεξιά πλευρά και την ανοίγω βγαίνοντας στο μπαλκόνι.

Η μύτη μου γεμίζει με τη μυρωδιά της θάλασσας και η θέα είναι μαγική. Φαντάζομαι πως θα είναι το απόγευμα όταν ο ήλιος βασιλεύει.

"Λοιπόν αφού χάζεψες λιγακι νομίζω πως είναι ώρα να τα πουμε εμείς οι δυο" λεει κάνοντας μου νόημα να καθίσω στο κρεβάτι.