~Nathan~
"Πού πήγε η Hailey;" είναι τα πρώτα λόγια της μητέρας μου καθώς επιστρέφει από την κουζίνα.
"Πήγε να απαντήσει σε ένα τηλεφώνημα" λέει ο πατέρας μου πριν προλάβω να απαντήσω εγώ.
Κοιτάζω τον διάδρομο στον οποίο χώθηκε η Hailey για να απαντήσει το τηλέφωνο και συνειδητοποιώ ότι δεν είναι εκεί. Υποθέτω πως θα έχει κλειστεί σε κάποιο δωμάτιο, έτσι βρίσκω την ευκαιρία να μιλήσω.
"Μητέρα" λεω καθώς εκείνη βολεύεται στην καρέκλα της, "μπορείς σε παρακαλώ να σταματήσεις την ανάκριση και τις αδιάκριτες ερωτήσεις;" ρωτάω απότομα.
Μπορούσα να νιώσω την αμήχανια της Hailey όση ώρα βρισκόταν στο τραπέζι. Και η μητέρα μου δεν σταματούσε να την βομβαρδίζει με ακόμα περισσότερες ερωτήσεις.
"Δεν είναι καθόλου αδιάκριτες σε πληροφορώ. Επειδή θέλω να μάθω περισσότερα για την κοπέλα δεν σημαίνει ότι είμαι αδιάκριτη" λέει χαμηλόφωνα.
"Καλά απλά μην την φέρνεις σε πολύ δύσκολη θέση" λεω σφίγγοντας το πιρούνι, προσπαθώντας να ηρεμήσω. Ένα ξέσπασμα δεν θα βοηθήσουμε καθόλου αυτή τη στιγμή.
Κοιτάω ανυπόμονα προς τον διάδρομο περιμένοντας την φιγούρα της Hailey να εμφανιστεί από στιγμή σε στιγμή όμως παραμένει άφαντη γεγονός που με προβληματίζει. Πιέζω τον εαυτό μου να παραμείνει καθισμένος στην θέση του και να μην πάει να την βρει. Ούτως ή άλλως θα γυρίσει κάποια στιγμή.
"Όταν την κοιτάζω, βλέπω την Vivian" μουρμουρίζει η μητέρα μου με το βλέμμα στραμμένο προς το πιάτο της.
Ο πατέρας μου αφήνει το πιρούνι του και με το ελευθέριο πλέον χέρι του σφίγγει την παλάμη της στοργικά.
Θέλω να της πω ότι κάνει λάθος, να της πω ότι πέρα από τις εμφανισιακες ομοιότητες η Hailey είναι ένα ξεχωριστός χαρακτήρας, περίπλοκη και μυστήρια, χωρίς να προδίδει ποτέ πολλές πληροφορίες για τον εαυτό της.
Η Vivian από την άλλη ήταν ο πιο ευδιάθετος χαρακτήρας, μπορούσες να διακρίνεις ξεκάθαρα την χαρά μέσα στα μεγάλα γαλάζια μάτια της.
Και αυτή την χαρά κάποιος την είχε ρουφήξει από εκείνα της Hailey.
~Hailey~
Τα δάχτυλα του χεριού μου σφίγγουν το κινητό δυνατά σε μια προσπάθεια να μην το εκσφενδονίσουν στον απέναντι τοίχο. Για ακόμα μια φορά η μητέρα μου με έχει καλέσει για κάνει τον ημερήσιο έλεγχο.
YOU ARE READING
My Wave
Teen Fiction"Αυτός είναι ο Nathan". Το βλέμμα μου πεφτει πάνω στον νεαρό που βρίσκεται πάνω στην σανίδα του σερφ και δαμάζει τα κύματα. Για μισο λεπτό. Αυτός είναι ο τύπος με την μηχανή. Αυτός ο ηλίθιος που πέρασε έξω από το σπίτι. "Δεν ενδιαφέρομαι να τον γνωρ...
