Chapter 4

1.4K 197 27
                                    

~Hailey~

"Λέω να πάω να κάτσω σε μια ξαπλώστρα" λέω στην Rachel αλλά εκείνη κρατάει το χέρι μου.

"Δεν θα ήταν ευγενικό να φύγεις χωρίς να πεις ένα γεια" απανταει και το μόνο που μπορω να κάνω είναι να μείνω στη θέση μου.

Τον παρακολουθώ να πλησιάζει φορώντας μια μαύρη στολή για το σερφ και τινάζει τα βρεγμένα μαλλιά του. Μάλιστα, έχουμε να κάνουμε με έναν ωραιοπαθη τύπο.

Στέκεται μπροστά μας και το βλέμμα του πεφτει πάνω μου λες και με επεξεργάζεται. Δεν μπορω να διαβάσω τις εκφράσεις στο πρόσωπο του.

Γρήγορα αποστρέφει το βλέμμα του και κοιταζει την Rachel.

"Γεια" λεει σηκώνοντας το χέρι του και της χαρίζει ένα στραβό χαμόγελο. Ύστερα γυρίζει και κατευθύνεται προς τα αποδυτήρια.

Ακριβώς όπως το περίμενα, αντιπαθητικός, ψωνάρα και αντικοινωνικός.

"Για ποιον λόγο συμπεριφέρεται έτσι;" ρωτάω την ξαδέρφη μου.

"Ειλικρινά δεν ξέρω, συνήθως δεν ενθουσιαζεται με τις καινουριες γνωριμίες, αλλά δεν αντιδρά έτσι" μου εξηγεί.

"Στο είπα ότι δεν θα ήταν καλή ιδέα"

"Έλα δεν πειράζει. Θα σε συνηθίσει. Θα δεις θα τον συμπαθήσεις κι εσυ" μου λεει και με τραβάει, κλασικά, από το χέρι για να πάμε στην υπόλοιπη παρέα.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει περίπτωση να συμπαθήσω ποτέ έναν τόσο ξινό άνθρωπο. Έχουμε ένα κοινό βέβαια. Και στους δυο μας δεν αρέσουν οι γνωριμίες με κανουριο κόσμο, όμως εγώ τουλάχιστον είμαι ευγενική.

"Κάτσε σε μια ξαπλώστρα" μου λεει η ξαδέρφη μου κι εγώ σκανάρω τον χώρο για να αποφασίσω που θα κάτσω.

"Άμα θες κάτσε εδώ" μου δείχνει ο Adam μια θέση δίπλα του.

Γνέφω χαμογελώντας και απλώνω μια πετσέτα στην ξαπλώστρα.

Οι υπόλοιποι κάθονται στις κοντινές ξαπλώστρες και πιάνουν κουβέντα.

"Λοιπόν πως και ήρθες στην Φλοριντα;" μου αποσπάει την προσοχή ο Adam.

Γυρίζω προς στο μέρος του και το βλέμμα μου πεφτει στα έντονα ξανθά μαλλιά του λίγο πριν κοιτάξω τα μάτια του.

"Οι γονείς μου πίστευαν πως θα ήταν ωραία να περνούσα ένα μήνα εδώ μιας και είχα καιρό να δω την γιαγιά μου" .

Το ίδιο ψέμα ξανά και ξανά.

"Τότε μάλλον καλά έκαναν και σε έστειλαν εδώ" λεει χαρίζοντας μου ένα αξιολάτρευτο χαμόγελο.

My WaveWhere stories live. Discover now