Chapter 12

1.2K 180 17
                                    

~Hailey~

Το κεφάλι μου γυρίζει και νιώθω να ζαλίζομαι παρόλο που δεν έχω πιει. Η δυνατή μουσική έχει αρχίσει και με τρελαίνει και η επιθυμία μου για καθαρό αέρα μεγαλώνει περισσότερο με την ώρα.

Η Anna έχει εξαφανιστεί κάπου, το ίδιο και ο Nathan, ο Adam συζητάει με την Bridget που έχει στην αγκαλιά της τον μεθυσμένο Tucker και η Rachel φλερτάρει με ένα αγόρι που μολίς πριν λίγο γνώρισε.

Δεν με κρατάνε και πολλά πράγματα στο τραπέζι. Σηκώνομαι, τραβώντας το βλέμμα του Adam, μα δεν δίνω σημασία. Δεν θέλω να γίνομαι κακιά, αλλά ούτε να δίνω ελπίδες.

Κατευθύνομαι προς την έξοδο σωτηρίας μου και βγαίνω σε ένα πλακόστρωτο δρομάκι που οδηγεί προς την παραλία. Ακολουθώ το μονοπάτι και βγάζω τα παπούτσια μου λίγο πριν πατήσω την δροσερή άμμο.

Κάθομαι στην ξαπλώστρα και κοιτάζω το μεγαλείο του ουρανού. Τα αστέρια μοιάζουν με μικρά αστραφτερά διαμάντια και κοσμούν αυτή τη κατάμαυρη πίσσα υπέροχα.

Ο απαλός παφλασμός τον κυμάτων και η ησυχία με ηρεμούν. Ο πονοκέφαλος από η ζαλάδα εξασθενούν με την ώρα. Δυσκολεύομαι να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά, παρόλα αυτά τα καταφέρνω.

Όσο και να θέλω να κοιμηθώ δεν ξέρω τι θα με βρει όταν ξυπνήσω. Κι αν έχουν φύγει όλοι και ανησυχούν επειδή δεν με βρίσκουν; Αποφασίζω πως ένας υπνάκος εδώ, δεν είναι και η καλύτερη ιδέα.

Ο ήχος της ομιλίας διαταράσσει την ψυχική μου ηρεμία και τα μάτια μου ανοίγουν προσπαθώντας να εντοπίσουν την πηγή του μουρμουρητό.

Λίγες ξαπλώστρες δίπλα μου τον βλέπω. Εκείνος δεν με έχει δει ακόμα. Το γεγονός ότι φοράω ανοιχτόχρωμο φόρεμα δε βοηθάει ιδιαίτερα την κάλυψη μου.

Μιλάει με μια κοπέλα. Η πλάτη είναι γυρισμένη σε εμένα και δεν μου επιτρέπει να δω το πρόσωπο της. Έτσι βυθισμένοι που είμαστε στο σκοτάδι δεν μπορω να ξεχωρίσω καλά ούτε καν το χρωμα του φορεματος της.

Ίσως, αμα είχα το θάρρος, να πλησίαζα κι άλλο για να μπορέσω να ακούσω την συζήτηση τους, όμως είναι αρκετά ριψοκίνδυνο. Θα πρέπει να βολευτώ με την τωρινή οπτική μου γωνία, άμα δεν θέλω να γίνω αντιληπτή.

Στενεύω τα μάτια μου σε μια προσπάθεια να δω καλύτερα. Ξεχωρίζω τα κατάλευκα δόντια μέσα στο σκοτάδι καθώς εκείνος χαμογελάει πλατιά. Ύστερα κουνάει έντονα το κεφάλι του.

My WaveWhere stories live. Discover now