~Hailey~
Τα πόδια μου δεν έχουν την δύναμη να τον ακολουθήσουν με τον ίδιο ρυθμό. Είναι ξεκάθαρα πιο γυμνασμένος από εμένα και πρέπει να είναι σχετικά εύκολο γι αυτόν το τρέξιμο στην άμμο.
Περίπου στην μέση της διαδρομής τα πόδια μου κοντεύουν να λυγίσουν και έτσι αποφασίζω να συνεχίσω περπατώντας. Παίρνω μερικές ανάσες και κάνω αέρα στον πρόσωπο μου. Δεν θα ήταν και το πιο ωραίο θέαμα να φτάσω στο μαγαζι λαχανιασμένη και ιδρωμένη.
Αν μη τι άλλο πρέπει να είμαι στην πένα και να δείχνω δυναμική. Δεν έχει σημασία που ο σκοπός μου είναι να απολογηθώ. Και πάλι πρέπει να δείξω ανωτερότητα.
Η πόρτα του μαγαζιού βρίσκεται ευθεία μπροστά μου. Με ένα σπρώξιμο μπαίνω κατευθείαν μέσα στο μαγαζί.
Ένας κύριος σε σχετικά μεγάλη ηλικία είναι σκυμμένος πάνω από κάτι ανοιγμένες κούτες. Τον πλησιάζω με δισταγμό. Μάλλον ήταν λάθος που ηρθα στο μαγαζί. Ίσως καλύτερα να φύγω.
Γυρίζω να κοιτάξω την πόρτα και συνειδητοποιώ ότι δεν είναι πολύ μακριά. Τώρα είναι ευκαιρία μου. Προσπαθώ να είμαι αθόρυβη, δεν θέλω να ταράξω τον κύριο.
Τον ακούω να σηκώνεται και ύστερα ένα επιφώνημα ξεφεύγει από το στόμα του και η κούτα πέφτει από τα χέρια του. Γαμώτο. Πρέπει να με είδε. Γυρίζω προς την μεριά του και τον κοιτάω. Εκείνος έχει σκύψει και μαζεύει τα πράγματα που έχουν σκορπιστεί έξω από την κούτα.
"Συγγνώμη για την αναστάτωση" ψελλίζω και σκύβω πάνω από την κούτα για να τον βοηθήσω.
"Δεν πειράζει απλά με ξάφνιασες" μου λέει και ύστερα σηκώνει το κεφάλι του για να δει το πρόσωπο μου.
Η ανάσα του κόβεται και τα μάτια του γουρλώνουν. Μήπως έχω τίποτα στο πρόσωπο μου; Ψηλαφίζω με τα χέρια μου την επιφάνεια του προσώπου μου.
Εκείνος ξεροκαταπίνει και σηκώνεται.
"Πως μπορώ να σε βοηθήσω;" με ρωτάει και τον νιωθω ακόμα να με περιεργάζεται.
Δεν έχω σκεφτεί καμία ατάκα για να απαντήσω στην ερώτηση. Με έπιασα εντελώς απροετοίμαστη. Ρίχνω μια γρήγορη μάτια γύρω μου. Τι είπαμε πως είναι αυτό το μαγαζί;
Βλέπω τις στολές του σέρφινγκ και διαφορά αλλά εξαρτήματα που δεν έχω ιδέα σε τι χρησιμεύουν.
"Απλά κοιτούσα" λέω τελικά και εκείνος γνέφει ακόμα αποσβολωμένος.
"Και απλά έφευγες" ακούω μια γνωστή φωνή στα αριστερά μου. Ο Nathan ειναι στηριγμένος με τον ώμο στο κατώφλι μιας πόρτας και κοιτάει δολοφονικά να το πω;
YOU ARE READING
My Wave
Teen Fiction"Αυτός είναι ο Nathan". Το βλέμμα μου πεφτει πάνω στον νεαρό που βρίσκεται πάνω στην σανίδα του σερφ και δαμάζει τα κύματα. Για μισο λεπτό. Αυτός είναι ο τύπος με την μηχανή. Αυτός ο ηλίθιος που πέρασε έξω από το σπίτι. "Δεν ενδιαφέρομαι να τον γνωρ...
