~Hailey~
Τραβάω το άσπρο φόρεμα που με πίεσε να φορέσω η Rachel προς τα κάτω. Το ύφασμα είναι τόσο κολλητό και γλύφει το σώμα μου χωρίς να αφήνει καμία καμπύλη κρυμμένη. Ευτυχώς δεν έχει βαθύ ντεκολτέ και το μήκος του φτάνει λίγο πάνω από το γόνατο.
Φοβάμαι για το πως θα εξελιχθεί η βραδιά. Αν ήξερε η μητέρα ότι πρόκειται να πάω σε κλαμπ, γεμάτο ξένους και αγόρια πιθανότατα θα φρίκαρε.
"Σταματά να το τραβάς θα το κανείς κελεμπία σε λίγο!" μου χτυπάει το χέρι η Rachel.
Αφήνω το ύφασμα του φορέματος και τοποθετώ τα χέρια μου πάνω στους μηρούς μου. Η διαδρομή με το αυτοκίνητο δεν θα είναι μεγάλη. Ήδη καταλαβαινω πως αρχίζουμε να πλησιάζουμε.Ακουμπάω το κεφάλι μου στο παράθυρο και αγναντεύω τον έναστρο ουρανό.
Η ξαδέρφη μου ξαπλώνει πάνω στον ώμο μου και περνάει το χέρι της γύρω από τη μέση μου. Το δεξί μου χέρι τυλγιωευαι γύρω της. Με αγκαλιάζει δυνατά και με
σφίγγει πάνω της.
Τα μάτια μου γεμίζουν δάκρυα. Από πότε έχει κάποιος να μου δείξει τόση τρυφερότητα; Οι γονείς μου από εκείνη τη νύχτα στο πάρτι, έδωσαν έμφαση στον ψυχολόγο πιστεύοντας πως θα καταφέρει να με κάνει να συνέλθω και παραμέλησαν την δικιά τους φροντίδα.
Στέλνοντας με εδώ, με έκαναν να νιώθω ανεπιθύμητη. Και τώρα η Rachel με σφίγγει πάνω της σαν να με παρηγορεί για κάτι που ούτε η ίδια γνωρίζει και φαίνεται να ενδιαφέρεται για εμένα.
"Τι συμβαίνει;" ρωτάει ανήσυχη σκουπίζοντας ένα δάκρυ που κυλάει στο μάγουλο μου.
"Τίποτα απλά χαίρομαι που είσαι εδώ μαζί μου" της λέω και εκείνη με σφίγγει ακόμα δυνατότερα.
"Λίγο ακόμα και θα μου βγουν έξω τα άντερα" λέω με δυσκολία και εκείνη χαλαρώνει το κράτημα της.
Ο Adam, που είναι οδηγός μας, παρακολουθεί ολόκληρη την συζήτηση μέσα από τον καθρέφτη νομίζοντας πως δεν τον έχω αντιληφθεί. Τα μάτια μου σχεδόν συναντιούνται με τα δικά του όμως εκείνος αποστρέφει το βλέμμα του γρήγορα. Είμαι έτοιμη να πετάξω μια σπόντα όμως το αυτοκίνητο σταματάει απότομα.
Κοιτάζω έξω από το παράθυρο και βλέπω μια σειρά από πολύχρωμα φώτα να οδηγεί στην παραλία. Η μουσική ακούγεται δυνατά και το μπάσο ακόμα πιο έντονα.
Κατεβαίνουμε από το αυτοκίνητο και ακολουθούμε τον βοτσαλένιο δρόμο.
Η καρδιά μου χτυπάει όλο και πιο γρήγορα όσο πλησιάζουμε το κλαμπ και αρχίζω να ζεσταίνομαι από την αυξημένη θερμοκρασία ή ισώς από το άγχος, δεν είμαι σίγουρη. Κάνω αέρα στο πρόσωπο μου με τα χέρια μου για να δροσιστώ.
YOU ARE READING
My Wave
Teen Fiction"Αυτός είναι ο Nathan". Το βλέμμα μου πεφτει πάνω στον νεαρό που βρίσκεται πάνω στην σανίδα του σερφ και δαμάζει τα κύματα. Για μισο λεπτό. Αυτός είναι ο τύπος με την μηχανή. Αυτός ο ηλίθιος που πέρασε έξω από το σπίτι. "Δεν ενδιαφέρομαι να τον γνωρ...
