KORKUSUZ MAFYA (+18)

Bölüm: 2 ♠Benimle Kal

💫

Kahverengi gözlerin delici bakışlarıyla kendime geldiğimde ayağa kalkmak için bir hamlede bulundum.

Dizimdeki ağrıyla inleyerek kalktığım yere geri düştüğümde gözlerim dolmaya başlamıştı. Birine karşı bu kadar aciz görünmek istemiyordum.

Yanıma doğru geldiğini gördüğümde yutkundum. Elini uzatmasıyla şaşkınlıkla kaşlarım havalanırken bir eline birde keskin bakışlara sahip gözlerine bakıyordum.

Tedirgince elini tuttuğumda kalkmam da yardımcı oldu.

"Dikkatli ol."

Beni olduğum yerde bırakarak dışarıya çıktığında olduğum yerde bedenim kaskatı olmuş bir vaziyette duruyordum.

Arkamı dönmemle evden sorumlu olan teyzeye rastladım.

"Banyo yapabileceğim bir yer varmı?"

Kendimi kirli hissediyordum. Hem ruhen, hem bedenen. Banyo yapmanın bütün ruhumda ki kırıkları, acizliği suyla beraber götüreceğini düşünürdüm hep.

"Tabii kaldığınız odada ayrı bir banyonuz bulunmaktadır" dediğinde kafamı onaylar anlamda sallayarak indiğim merdivenlerden geri çıkmaya başladım.

💦

Banyodan çıktığımda kıyafetlerimin kirli olduğunu hatırladım. Genede aynı kıyafetleri giyecektim. Buradaki hiçbir şeyi istemiyordum.

Fakat kıyafetlerim bıraktığım yerde değildi.

Sinir krizi geçirmek üzereydim.

Görevli teyzeye seslendim, belki o nerede olduklarını biliyordur diye geçirdim içimden.

"Efendim Bahar hanım?"

"Kıyafetlerim nerede biliyormusunuz?"

"Kirli olduğunu görünce yıkamaya attım, çamur içindelerdi. Ama dolapta sizin için uygun birsürü kıyafet var, istediğinizi giyebilirsiniz."

"Burada zorla tutuluyorum farkında mısınız? Herşey normalmiş gibi davranmayı bırakın. Sizin de yaptığınız bir suç. Birde çamur içindeydi yıkadım diyorsunuz. Kafayı yiyeceğim."

Teyze kafasını eğerek gözlerini yere diktiğin de arkamı döndüm.

Nefes alışverişimi düzene sokmaya çalışıyordum. Sanırım panik atak geçirmek üzereydim.

Yaklaşık yarım saat boyu vücudumu duvara yaslayarak kendime gelmeye çalıştım. Tek yaptığım ağlamak ve sakinleşmeye çalışmaktı. Bedenim o kadar üşümüştü ki her bir uzuvum titriyordu sanki.

En sonunda dolabı açarak rastgele bir kıyafet çıkardım.

Siyah bir sweatshirt ve bir pontolon gitmiştim. Sweat ısınmama yardımcı olurdu umarım.

Yatağa oturarak karşımda ki duvara boş boş bakıyordum. Kitaplar da ki salak kızlardan bir farkım yoktu.

Ama güçlü olmalıydım. Kendimi bırakmamalıydım.

Kapının açılmasıyla göz yaşlarımı silerek kafamı çevirdiğimde hizmetli kadını gördüm. "Efendim Ayaz bey sizi çağırıyor" dediğinde kaşlarımı çattım.

"O kim?"

"Sadece aşağıya inmenizi söylemem istendi."

"Gelmek istemiyorum."

"İki dakika durun bari Bahar Hanım."

Kahkaha attığımda kadının bana şaşkınca baktığını gördüm.