Nakatuon ang iyong mga matang walang kahit anong nakikita sa kadilimang lumamon sa iyong kinalalagyan. Walang buhay, walang kahit ano sa malawak na kawalan.
.
.
.
Ituon mo ang iyong mga matang nilagom ng kulay ng mga troso sa pagkalaki-laking buwan na nasa gitna ngayon ng langit, lupa at maging ng impiyernong kinasasadlakan mo ngayon.
Nakaupo ka ngayon sa pinakagilid na bahagi ng balkonahe ng iyong kuwarto.
Pinagmamasdan ang anino mong hatid ng pinagsamang kadiliman at liwanag ng buwan at saka dahan-dahan mong pinapasadahan ng daliri ang mga konektadong linya ng iyong mukhang kahugis ng mukha ng paboritong cartoon character ng iyong ina na si Spongebob, maging ang buhok mong tulad ng kay Goku, ay hindi pinalagpas ng iyong mga daliri at sinundan mo ulit ang linya nitong taas-baba.
.
.
.
Matayog ang mga binuo mong pangarap para sa sarili, sobrang taas na hindi man lang tanaw ang dulo.
Pangarap na mismong ikaw ay sumuko nang ito ay pangarapin.
Katulad ng mga nakasulat sa textbook na ipinakain mo na sa pagkabagal-bagal na nilalang sa loob ng isang shell na tanging kasama mo sa bahay, ang mga salitang 'map' 'dreams' at 'sweven'.
Kagabi, habang binibilang mo kung ilan na nga ba ang mga buhok mo sa baba na kung hindi ka nagkakamali ay nasa isang pulgada na ang haba ay binisita ka muli ng demonyong hindi mo tiyak kung saan galing. Nakikita mo siya gabi-gabi. Ngingitian mo ito, at ngingitian ka rin niya. Bumelat ka sa kaniya, gumanti rin ito ng belat sa iyo. Ipinakita mo sa kaniya ang mabuhok na tila garapatang patay sa iyong baba, at ginawa rin nito ang huli.
Napatitig ka rito, at gayundin ito sa iyo.
Sa palagay mo ay kilala mo itong lalaking nasa katauhan ng demonyo nakasuot lagi ng damit na parang sa Maynilad. Tila may kung anong mantsa ang pilipinong kompleksiyon nito sa may bandang hita.
Dinura mo ang kanina mo pa nginunguyang dahon. Maanghang iyon at malamig sa bibig.
Dumura rin ang demonyo ng katulad sa iyo.
Ngunit, wala ka pang nakikilala na ngumunguya rin nito maliban sa alaga mo.
Tumakbo ka sa loob ng iyong kusina, kumuha ng kutsilyong panghiwa. Napagtanto mo na kilala mo nga ang demonyong iyon, ang demonyong may bakas ng mainit na bagay ang kaliwang pulsuhan.
Pagkabalik mo sa harapan nito ay kapareho mo na itong nay hawak ng kutsilyo, itinutok mo ito sa kaniya at napatigil ka saglit.
Nawaglit sa iyong isipan na ikaw nga pala ang demonyong nasa harapan mo.
.
.
.
Pero sa mga oras na ito, nasaan ka?
Nakatitig ka ngayon sa kambas na pinintahan pinturang kulay dugo, hindi. Totoong dugo ang ginamit pang-pinta sa kambas na iyon.
Kanina ka pa hindi mapakali.
Sino na naman ang itinuro ng iyong mapa?
Nahanap mo na ba ang ibig sabihin ng mga salitang 'grade', 'books', 'history' , at 'memory' na nakasulat sa textbooks na ipinanlaman tiyan na ng alaga mo?
Nainom mo na ba ang pinapangarap mong 'coffee' na madalas pagkuwentuhan ng mga kaibigan mong batak?
Narating mo na ba iyong 'forest' na parati mong binabanggit sa tuwing humihithit-buga?
Sino na naman ang pinukulan mo ng kutsilyong iyan?
Ang daming tanong. Kasing dami ng moon sa Jupiter.
Napahawak ka sa iyong sentido, ano nga bang ginawa mo ngayong araw na ito?
Narinig mo ang pag-ugong ng saksakyan ng mga parak at wala ka na muling naalala.
****
Bawat pag-ikot mo ng iyong paningin sa lugar ay lalo kang tinatakasan ng bait.
Wala nang silbi pa ang mga mata, hindi mo na rin nanaising pagmasdan pa ang demonyong walang iba kun'di ikaw. Ipinikit mo ang mga talukap ng mga matang pagod na pagod na sa nakikita.
Dahan-dahan. Dinukot ang mga mata. Malakas na hiyaw at pagnguyngoy habang pinapahirapan ang sarili.
Nakatuon ang mga matang walang kahit anong nakikita sa kadilimang lumamon sa iyong kinalalagyan. Walang buhay, walang kahit ano sa malawak na kawalan. Pilit kinalimutan kung paano huminga, hinanda ang sarili para sa huling paraan tungo sa kalayaan; ang humarap kay Kamatayan at sa nalalapit na katapusan ng pagpapakita ng pagkalaki-laking buwan.
At sa huling pagkakataon, ang iyong katapusan ay nagpaulan ng dugo, maging ang kahulugan ng kasaysayan ng pangalan mo ay hindi kinayang sanggain ang mga patak ng dugo.
-Mackintosh
sa panulat ni amoysingetchronicles
ika-14 ng Nobyembre, 2016
.
.
.
Note:
mack·in·tosh
\ˈma-kən-ˌtäsh\
noun
1 chiefly British : raincoat
2 : a lightweight waterproof fabricoriginally of rubberized cotton
BINABASA MO ANG
dedlayn
RandomCrammed Writing Contest Entries of amoysingetchronicles. Mga lahok na itinipa dalawang oras bago ang deadline. . . . AN: Ang mga akdang nasa koleksyong ito ay pawang walang kuwenta at hindi na dapat binabasa. Not Edited. Read at your own risk.
