Zihnimin Kıvrımlarında

3

-Bilinçaltına geri dönüyoruz ...

Mehtap , Nefis ' in kât'i bir ifadeyle söylediği cümleden belli belirsiz ürkmüştü . Elinde olmadan kekeleyerek konuştu.

- B-Ben anlayamıyorum . Adamakıllı bir açıklama yapın . Neden gitmeniz gerekiyor ? Gitmek zorunda mısınız ? Neler oluyor ?

İris eliyle Mehtap ' ın elini kavradı , hafifçe sıktı.

- Uzun zamandır erteliyoruz , bugün olmazsa başka bir gün...

Mehtap sol eliyle alnını sıvazladı. Derin bir nefes aldı .

- Peki , madem kaçış yok . Ne kadar sürecek ? Çabuk gidip çabuk dönseniz bari.

Hafifçe öksürerek Mehtap ' ı bölen Nefis 'ti .

-Ehem. O konuya gelirsek ... Orası biraz meçhul . Yani dönüp dönemememiz sana bağlı biraz . Başarılı olmazsan muhtemelen bilinçaltında sıkışıp kalacağız , gerçi emin değilim yok da olabiliriz.

Dramatik bir biçimde elini salladı .

- Kaderimiz senin ellerinde yüce kahraman. Kurtar bizi.

Genç kızın sinir katsayıları gittikçe yükseliyor , gözünün akı kızarıyordu .

- Nefis dalga mı geçiyorsun ? Ne demek yok olmak ?!

Yansıma kayıtsız bir sesle devam etti.

- Yok olmak ... Bilirsin işte canım . Sırra kadem basmak , gözden kaybolmak falan ? Bok yolunda izini kaybettirmek ? Hiçbirini mi duymadın ?  Gerçekten mi ?

Mehtap kaşlarını çattı . Ciddiye alınmamasına sinirlenmişti .Kelimelerin üstüne basa basa konuştu.

- Burası benim dünyam . Sizlerse karanlık dehlizlerimden çıkardığım yansımalarımsınız . Ben yok olmadan benden bir parça nasıl yok olabilir ?

- Evet burası senin dünyan . Peki sen eski sen misin ? Aylar önceki senle şimdiki sen bile aynı kişi değil . Yıllardır birlikteyiz güzelim. Sen değişiyorsun ; değerlerin , kafa yapın değişiyor . Saçın gözün değişiyor , büyüyorsun . Sen topyekün değişirken senden bir parça nasıl aynı kalabilir ?

- Değişmek için mi gidiyorsunuz ?

- Bir anlamda evet . Güncellenmemiz lazım . Sana ayak uydurabilmemiz için bu şart . Sen değiştikçe bizi oluşturan değer yargıları da değişiyor . Kökümüze tutunamıyoruz , ruhun dengesizleşiyor .Yenilenmek lazım anlarsın ya.

Mehtap sunulanı zihninde tarttı . Eğer durum buysa ... Gözlerinde kararlı ifadeler belirdi .

- Bunu nasıl yapacağım ?

Nefis içten içe sevindi. Mehtap yola geliyordu.

- Bizim dayanak noktalarımızı tekrar belirlemen gerekiyor . Biz kimiz ? Senin için ne ifade ediyoruz ? Hayatına yaptığımız ufak dokunuşlar seni nasıl etkiliyor gibi ...

- Anlıyorum ... Peki bunu nasıl yapacağım ? Daha da önemlisi ne zaman yola çıkıyorsunuz ?

- Aslına bakarsan bunu Defne 'yle baya düşündük . En iyisi kurgulayıp yazıya dökmen. Hayatındaki dönüm noktalarından yararlanırsan daha etkili olacağına inanıyoruz . Ne zaman yola çıkacağımıza gelirsek ...

Nefis 'in yüzünü hüzünlü bir tebessüm kapladı .

- Çoktan gitmeye başladık bile .

Mehtap ' ın gözleri iri iri açıldı . Elleriyle ağzını kapadı , cılız bir itiraz süsledi cümlesini.

- Yo , hayır . Defne ? Defne nerede ?

Nefis gözlerini kaçırdı . İris acı bir tebessüm takındı . Giden ilk yansımanın hikayesi onun ağzında can buldu.

- İlk giden o oldu. Kütüphanedeydik , elinde turkuaz bir defter tutuyordu. Onu masaya bıraktı ve gitme sırasının kendisinde olduğunu , defterin ondan sana bir hediye olduğunu söyledi. Neler olduğunu anlayamadık. O kadar zamanımız da olmadı. Konuştuktan hemen sonra bedeni karardı , pul pul oldu ve kelimelere ayrıldı . Havada 'analysis' şeklinde birleşip toz bulutuna dönüştü . Sonra ...

İris titrek bir nefes aldı .

- Sonra kitaplar toz bulutunu hızla içine çekti . Defne'den geriye bir toz zerresi bile kalmadı . Kendimizi dışarı nasıl attık hatırlamıyoruz.

İris gittikçe kısılan sesiyle cümlesini bitirdi. Yavaş hareketlerle bahsi geçen turkuaz defteri çıkartıp Mehtap ' a uzattı.

- Sanırım bunu kullanmanı istedi.

Mehtap sessizce başını salladı . Eline aldığı turkuaz deftere baktı , cildini okşadı. Bütün yansımalarını teker teker kayıp mı edecekti ? Boğazının düğümlendiğini hissediyordu. Nefis yavaşça ayaklandı. Kendisini biçimlendirenin yanına yaklaştı .

- Biz gitsek bile kütüphane duruyor olacak . Anıların için kalın kahverengi albümü kullanabilirsin , 4. rafta olacaktı.

Eğilip Mehtap ' ın omzunu destek olurcasına hafifçe sıktı. Gözlerinin içine içine bakarak devam etti :

- Yapabilirsin.

Ardından geri geri birkaç adım attı. Mehtap korkuyla ona baktı , olacakları tahmin edip ona uzanmaya kalkınca Nefis arkasına döndü . Doğruca uçuruma yöneldi .

●●●