Bölüm #2/2
Nefis koridordan gelen patırtılara kulak kabarttı. İris ' e döndü.
- Dünyamız başımıza yıkılıyor zaar . Kıyamet beklediğimden erken geldi , ben bir 10 yıl daha idare ederiz diyordum .
Karşılıklı kıkırdamalarından sonra Nefis lafına devam etti.
- Ben gidip kontrol edeyim.
Salonun kapısından geçip ortalıktan kayboldu. Kayboluşunun ikinci dakikasında gelen kükreyişi evlere şenlikti.
- Lan ! Oha ! Çüş ! Deve !
İris yerinden kalktı , koşarak Nefis ' in bağırdığı yere gitti. Kapıyı geçip karşısına serilen manzarayı görünce olduğu yere çömeldi. Elleriyle zemini yumruklamaya başladı. Yumak olmuş üçlü kendi karmaşasından sıyrılıp İris ' in ne yaptığını anlamlandırmaya çalıştı. Mehtap , Urufu ' nun kuyruğunu yüzünden çekip Nefis ' in kolunun altına sıkıştırdı. Yüzünü sıvazlayıp konuştu .
- Gülüyor galiba .
Nefis huysuzca araya girdi.
- Urufu kafanın üstündeyim ve sana nefes aldırmıyorum farkındayım , debelenmeyi kes. Mehtap göğüslerimden kalkar mısın şekerim ? Ay of daraldım çekilin üstümden be .
Nefis ' in gözleri artık kafasını duvara vuran İris ' e çevrildi.
- Napıyor bu özürlü ?
- Gülüyor dedim ya.
- Kızım bu nasıl gülmek ? Görüntü var ses yok .
Nefis bu cümleyi tam bitirdi , İris ' ten tiz bir ses yükseldi . Suyun altından yüzeye fırlayan bir başın , nefesi hasretle içine kabul etmesi gibi bir soluklanışın ardından yeni doğmuş bir buzağının dünyaya ilk merhabası tipinde bir kahkaha . Nefis sessizce fısıldadı.
- Urufu ? Ben de bu dünyadaki tek hayvan sensin sanırdım... Bak , hemşerin nasıl da böğürüyor ?
Kurdun homurdanmaları hırlamaya dönüştü . Mehtap , gelen tehlikeyi sezdi ve seri hareketlerle Nefis ' in üzerinden fırladı . Üstündeki ağırlık hafifleyen prens , Nefis ' i üstünden attı. Yansıma ikinci kez yeri boyladı. Urufu dört ayak üstünde derin bir nefes aldı. Dizginlemeye çalıştığı öfkesiyle korkutucu görünüyordu. Boğuk sesiyle konuştu.
- İçeri geçin.
Mehtap , Urufu ' nun tehditkar bakışlarına aldırmadan yanına gitti. Prensin başını kolları arasına aldı , kulaklarını kaşıdı. Hayvanın öfkeden körük gibi kalkan göğsü sakinleşince şakacı bir tonla ona takıldı.
- Oy benim prensim bizim altımızda mı kalırmış . Kıyamam nefes de mi alamazmış. Biz iki minnoş onu ezmiş miyiz ?
- Sabrımı sınama evlat . Nefisler gitti , hadi sen de geç bakıyım içeri.
Kız şımarıkça dil çıkartıp hızlı adımlarla salona yürüdü. Urufu söylene söylene arkasından gitti .
- Siz iki minnoş obazitelilere taş çıkartırsınız .
Sonunda herkes yerini aldığında - Nefis bu kez koltuk yerine Defne ' nin yanına oturmuştu - konuşma başladı.
- Hangi hamlelerde hata yaptığımızı Defne ' yle değerlendirdik Mehtap. Hepsinden bahsetmek uzun sürebilir ama kısa bir özet geçeceğim sana. Ayrıntılı tahlilleri kütüphaneye bırakacağım aynı hataları yapmayalım diye. Tamam mı ?

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zihnimin Kıvrımlarında
SpiritualBen zihninin kıvrımlarında yaşayan çocuk. Kendi şekillendirdiğim dünyamda yalnız kalmamak adına yansımalara hayat verdim. İçimdeki çocuk neşesi başka insanlardan beklediğim şefkatle harmanlandı. Yansımam Arco İris (gökkuşağı) doğdu. Hayat zorlaşınca...