Zihnimin Kıvrımlarında

16

Yansımaların cephesinden

(Nefis)
Ağacın kökünü tuttuğu kolu uyuşmaya başlamıştı. Bacakları boşlukta sallanıyordu. Mehtap 'ın uçurumdan yeterince uzaklaşmasını bekliyordu esasında . Yukarıdaki konuşmalara kulak kesildi. Anlaşılan sadece Urufu kalmıştı geriye. Kolu tekrar sızlayınca yüzünü buruşturdu.

"Urufu kısa kes. " dedi dişlerinin arasından .

Çabuk bin sırtıma seni hayta ! Zamanımızı boş yere tüketiyorsun.

Nefis rahatlamış bir ifadeyle gülümsedi. Artık hareketlenebilirdi. Bedenini yaylandırdı. Sonraki köke tutundu. Ve bir sonraki köke ... Uçurumun içine saklanmış mağara girişine kadar böyle devam etti. En sonunda istediği yere ulaştı.

- Ayağının yere basması gibisi yok anacım.

Saçlarını eliyle geriye doğru taradı. Fularını düzeltti. Üzerinde beliren deri ceketin fermuarını çekti. Zeminde tok sesler bırakarak ilerlemeye başladı. Girişten uzaklaştıkça etraf aydınlıktan yoksunlaşıyordu.

- Bilinçaltını niye hep kasvetli düşünüyorsunki Mehtap ? Ne olurdu sanki az da olsa renkli korkulara sahip olsaydın ?

Mehtap ' ın bağıran sesi tünelin içinde yankılandı .

Ancak ben öldüğümde bana veda edebilirsin. Hepinizi geri getireceğim. Beni anlıyor musun  ? Topunuzu tıkacağım buraya.

Yoğun duygularını bilinçaltı aktarıyor demek ... Nefis biraz da hüzünle kaşlarını çattı.

- İris haklıydı belki de. Onu bu kadar korkutmakla hata mı ettik  ?

Başını yukarı kaldırdı.

- Güçlü ol Mehtap . Çok uzun sürmeyecek güzelim.

Bu kez daha sert adımlarla tünelde ilerledi. Yer yer parlayan kristaller boy gösteriyor , yolunu bir nebze olsun aydınlatıyordu. En sonunda ateşle aydınlatılmış genişçe bir alana vardı. Geldiği yer Romalılardan kalma antik tiyatroları andırıyordu . Dev merdivenlerin aşağıda son bulduğu ufak alanda Defne yere bağdaş kurmuş , bir şeyler yazıp çiziyordu. Nefis merdivenlerden inerken Defne başını kaldırdı. İki yansıma kolezyumun kalbinde bir araya geldi.

- Bir şeyler buldun mu Defne ?

- Korkuları hakkında haklıymışsın ama esas problemin stres olduğunu düşünüyorum. Mehtap gitmemizi nasıl karşıladı ?

- Tuhaf bir uysallık vardı üstünde. Gitme sebebimizi mantıklı bulduğundan olacak giderken çok zorlamadı beni. Ama onu biraz korkuttuk sanırım.

Defne anlıyorum diye mırıldandı. Kalemini parmakları arasında çevirdi. Zımbaladığı kağıtlardan oluşan desteyi alıp ayağa kalktı. Belini o an var olan sütuna verdi.

- Sen otursan iyi olacak Nefis .

- O niye ?

- Stres ve endişelerinin kaynağının senin düşünme şeklinle bağlantılı olduğunu düşünüyorum.

Yansıma tek kaşını kaldırdı ama söyleneni ikiletmeden olduğu yere bağdaş kurdu.

- Açıklar mısın ?

- Etrafa duyduğun güvensizlik Mehtap ' ı ister istemez tetikte olmaya zorluyor. İhtimalleri değerlendiriyor ve olası aksilikte nasıl davranacağını zihninde prova ediyor . Ya böyle olursa ya şöyle olursa ... O zaman bunu yaparım  sonra şunu yaparım .