8

14 2 0
                                    

Bölüm #2/1

- Sekiz gün sonra -

Kız , yorgun adımlarla zihnindeki kapıya yürüdü. Çökmüş omuzlar kapının tam karşısında durdu ve sol el sol cebine gitti. Parmakların ucundan yükseltilen gümüş anahtar kilide takıldığında kapı geriye savruldu. Kız kendi kendine ruhsuzca konuştu.

-Ah ! Açıkmış .

İçeri girdi.
Karşısındaki koridordan sağa saptı. Salona yöneldi. Ne hızlı ne yavaş . Salon görüş açısına girdiğinde gözüne ilk çarpan , kapıya arkası dönük yerleştirilmiş L koltukta oturan Nefis oldu. İlerledikçe diğerlerini de fark etti. Kütüphanenin karşısındaki masada hararetle not alan Defne , piyononun kenarında kolları kavuşmuş dikilen İris ve onu görür görmez pıtı pıtı yanına gelen Bozkırın Prensi. Kız selam verirken elini kaldırdı.

-Merhabalar !

- Selam !

Nefis başını geriye esnetip selamı aldı. Urufu kızın ayaklarına dolandı. Kız hüzünlü bir tebessümle eğildi , kurdun başını kolları arasına aldı . Kulağına fısıldadı .

- Üzgünüm Prensim , geciktim. Ne var ne yok ?

Kollarını gevşetip gözleriyle Nefis ve İris 'ten tarafı işaret etti.

- Nefis bir parça kendine geldi ama davranışlarına hala hafif delilik hakim.

- Delilik derken ?

- Gözlerine bakınca anlarsın.

-Ya İris ?

-İçine kapandı , konuşmazsa şaşırma.

-Anlıyorum.

- Siz fiskos fiskos ne fısıldaşıyorsunuz ? Söyleyin biz de duyalım.

Nefis bedenini tamamen geriye çevirip dizlerinin üstünde yükselmiş , tek kaşını kaldırarak onları süzüyordu.
Urufu tehditkarca homurdandı. Kız ayağa kalktı , yumuşacık halıdan geçip koltuğa - Nefis ' ten uzağa - oturdu. Nefis ' in dediklerini kâle almayıp odaya bomba gibi düşen sorusunu sordu.

-Kendinizdesiniz değil mi ?

Nefis kaşlarını çattı .

- Sarsıldığımızı kabul ediyorum ama ufak bir ihanetle parçalanacak değiliz.

Yansımanın ağzından koca bir hıh döküldü.

- Ne Gonca bizi yıkacak kadar güçlü ne de biz bir ihanetle yıkılacak kadar zayıfız. Kaç gündür olanları tartışmak için seni bekliyoruz . Gecikme sebebin toparlanmamızı beklemekse boşuna bekletmişsin bizi .

Nefis çakmak çakmak olmuş gözleriyle lafını bitirdi. Bacak bacak üstüne atıp kenetlenmiş ellerini diz kapağının üstünde birleştirdi.

- Biz güçlüyüz güzelim bunu unutma. Eklemek istediğin bir şey var mı İris ? Yoksa başlayalım.

- Başlayın.

- Peki öyleyse . Soru cevap şeklinde gitmenin daha iyi olacağı kanısındayız Mehtap. Pek tabii soruları sen soruyorsun. Yalnız şunu unutma vereceğimiz cevaplar tahminlerden ibaret .

Yansıma ve kız aynı anda konuştu.

- Ve tahminler asla gerçekler kadar doyurucu değildir.

Nefis onaylar ifadeyle Mehtap ' a baktı. Gözlerinden ' işte benim kızım' parıltısı geçti.

Zihnimin KıvrımlarındaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin