Zihnimin Kıvrımlarında

20

Yürüdükçe aydınlık artıyor , gözlerini alıyordu. Yansımalar sonunda açık alana vardıklarında pek çok farklı konseptle karşılaştı. 20 metre çaplı alanların içinde farklı dünyalar onları cezbetmeye uğraşıyordu. Birinde yerel kıyafetleri içinde raks eden bir kadın gördüler , birinde Mehtap tanımadıkları bir adamla kahve içip gülüşüyordu. Küçük dünyaların olduğu alana bulundukları tepeden bakan yansımalar bir süre aşağıyı izledi.

- Şu an canım ne istiyor biliyor musunuz ? Kapılmayacağıma kendi kendime söz vermiştim ama off.

Nefis dudaklarını sarkıtarak diğerlerinden tarafa baktı. Urufu kulaklarını dikip kafasını yana eğdi.

- Ne istiyorsun ?

- Dövme yaptıralım.

Defne ' nin dehşete düşmüş ifadesi birkaç saniye sonra coşkuya yenik düştü.

- Hadi yaptıralım !

Ukde kendisine gelenleri etkisi altına almaya başlamıştı . Nefis bu etkiyi biliyordu ama heveslerine yenik düşmeyi sorun etmedi. Bariz bir tehlike olmadıkça gönlünce yaşamayı severdi.

- Nasıl bir şey yaptıracaksınız ?

İris biraz çekingence ilk söz alan oldu.

- Masumluğu anımsatan bir şeyler olsun . Belime ve sağ kulağımın arkasına olabilir. Ten rengime giden renklerde ...

Defne gözlüğünü geri itti.

- Kütüphanemi özledim onu hatırlatan bir dövme istiyorum. Ya seninki Nef ?

- Sürpriz.

Nefis gülümsedi . Yokluktan bir kuş tüyü belirdi. Üçe çoğaldı. Kahverengi tüy İris ' e ilerledi. Saçlarını sola aldırdı , eserine başladı. Lacivert tüy Defne ' ye yollandı. Kolunu sıyırttırdı. Eserine başladı. Sonuncu katran karası tüy Nefis ' e ilerledi. Kararsızca sağa sola sallandı. Saçlarını topuz yaptırdı , sol gözün kenarını kendine yer beğendi.

Üç insan yansıma oturmuş dövme yaptırırken kurt yattığı tepeden aşağıyı seyre daldı.

Mehtap ' ın küçüklük silüeti bir yerde at biniyor , bir yerde papatyaların arasında koşuyordu. Sek sek oynadığı bir sahne de vardı. Kurt hüzünle kulaklarını eğdi. Ev geçindirmek için çalışan bir annenin çocuğu olmak kreş ve etüt merkezlerinde evden ya da sokaktan daha fazla vakit geçirmek demekti. Nezih bir mahalleleri vardı aslında ama Mehtap bir türlü sokak oyunlarına karışamamış , mahalle arkadaşı edinememişti. Sokakta kızların arasına karışıp ip atladığı tek bir anısı vardı o gün de eve geç geldiği için azarlanmıştı.

Urufu manzarayı seyretmeye devam etti. Gördüğü şeyle genzinden bir kıkırtı koyverdi. Koyun ve keçilerin arasında onlarla bayır aşağı yarış eden küçük kız az ötede ahıra girip ineklere elini yalattırıyor , ağıldaki keçilerin üstündeki yün kazağı kemirmelerine müsaade ediyordu. Bu Mehtap ' ın küçükken yapmayı sevdiği şeylerdendi . Yaşıtlarının aksine insanlara olduğu kadar hayvanlara da sırnaşıktı. Büyüyünce ne olmak istiyorsun sorusuna prenses veya doktor gibi cevaplar yerine köydeki anılarının etkisiyle çoban dediğinde aile büyükleri ne gülmüştü .
Hafiften kulaklarını aşındıran müzik sesiyle başka bir küçük dünyaya göz attı yansıma. Davul zurna sesiyle halayda iyice coşan kalabalık yerini önce tango yapan çiftlere sonra modern danslara kapılan gençlere bırakıyordu.

Ukde kompleksleri de barındırıyor demek dedi kurt içinden. Mehtap ' ın dansa ve dans türlerine karşı içinde duyduğu eziklik burada somutlaşmıştı. Üstüne yapışan beceremem yaftası ... Ailesinde 'oynamak' hoş karşılanmazdı . Düğünlerde de küçüklükten kalkıp oynamadığından büyüyünce denemeye bile eli varmaz olmuştu. Gözleri elanın merhametli tonuna büründü.
Dövmelerini yaptıran tayfaya göz attı. Nefis ' in sol gözünün kenarına yaptırdığı sol anahtarı neredeyse bitmiş , tüy son dokunuşları yapıyordu.
İris ' in sağ kulağının arkasındaki zarif gül yansımaya çok yakışmış , istediği ten uyumunu yakalamıştı , beline ise Mehtap  ' ın çocukluğunun animasyonlarından stitch figürünü yaptırıyordu. Animasyonun konusunu hatırlayınca tekrar hüzünlendi. Ablasıyla yalnız yaşayan Lilo okulda arkadaşının da olmamasının etkisiyle çok yalnızdır ve her gün yatmadan önce duasında arkadaşı olmasını dilemektedir ve bir gün stitch ' le karşılaşır ...