Ανοίγω τα μάτια μου σιγά σιγά το επόμενο πρωί, συνειδητοποιώντας πως δεν βρίσκομαι στο δωμάτιό μου. Το στρώμα κάτω από το σώμα μου το νιώθω πιο μαλακό, τα χρώματα στους τοίχους διαφορετικά και το άρωμα σίγουρα δεν ανήκει σε εμένα.
Ένα ανδρικό σώμα καλύπτει επαρκώς τη θέση δίπλα μου. Πριν προλάβω να πανικοβληθώ, αναγνωρίζω τα χυμένα ξανθά μαλλιά στο μαξιλάρι και τη γυμνή πλάτη του φίλου μου.
Αφού αντιλαμβάνομαι πως με πήρε ο ύπνος στο σπίτι του χθες βράδυ πριν το καταλάβω, πιάνω βιαστικά το κινητό μου. Η ώρα είναι έντεκα και σαρανταπέντε. Ήμουν τόσο κουρασμένη τις τελευταίες ημέρες και ο ύπνος που απολάμβανα ελάχιστος, οπότε αισθάνομαι ελαφρώς ζαλισμένη.
Αφήνω τη συσκευή ξανά στο κομοδίνο αριστερά μου και αρχίζω να τεντώνω τα μέλη μου. Χρειάζομαι λίγο χρόνο για να συνειδητοποιήσω όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή μου αυτή τη στιγμή.
«Θα το εκτιμούσα αν καθόσουν σε μια μεριά», μουρμουρίζει ο Αχιλλέας βραχνιασμένος από τον ύπνο.
«Συγγνώμη», απολογούμαι ψιθυριστά, παρόλο που δεν έχει σημασία πλέον αφού κατάφερα να τον ξυπνήσω.
Διώχνω το βαρύ πάπλωμα από πάνω μου θέλοντας να σηκωθώ από αυτό το στρώμα. Προς έκπληξή μου διαπιστώνω το σχεδόν ακάλυπτο σώμα μου, το οποίο σκεπάζει μερικώς ένα λεπτό ύφασμα.
«Δικό σου είναι αυτό;» τον ρωτάω σπρώχνοντάς τον ελαφρά στην πλάτη.
Ένας αναστεναγμός ξεφεύγει από τα χείλη του και τρίβει τα μάτια του πριν γυρίσει προς το μέρος μου. Στηρίζεται στους αγώνες του και παρατηρεί για λίγο το μπλουζάκι που φτάνει ως τους μηρούς μου πριν γνέψει.
«Είχα πάει να κάνω μπάνιο και όταν γύρισα κοιμόσουν. Δεν ήθελα να σε ξυπνήσω», εξηγεί πριν προλάβει να σχηματιστεί στο μυαλό μου η ερώτηση.
«Και προτίμησες να μου βγάλεις τα ρούχα, πολύ λογικό», τον ειρωνεύομαι.
Γνωριζόμαστε τόσα χρόνια που η όψη του γυμνού κορμιού δεν είναι κάτι που μας κλονίζει. Αισθανόμαστε άνετα ο ένας κοντά στον άλλο, χωρίς να χρειάζεται να σεξουαλικοποιούμε το σώμα· όπως τα περισσότερα παιδιά της ηλικίας μας. Η σχέση μας έχει πιο βαθιές ρίζες και δε στηρίζεται σε κάτι τόσο επιφανειακό.
Με κυριαρχεί, ωστόσο, η παρόρμηση να κατεβάσω την μπλούζα του λίγο παραπάνω, επειδή εάν μπουν οι γονείς του στο δωμάτιο δε θα ήθελα να είναι αυτή η εμφάνιση που θα αντικρίσουν.
YOU ARE READING
Moon Child
Teen Fiction«Θεέ μου, είσαι ίδια η μητέρα σου», αναφωνεί με κομμένη την ανάσα. Σηκώνει το χέρι του και διατρέχει με το δάχτυλό του το μάγουλό μου, διαπιστώνοντας ότι στέκομαι ακριβώς μπροστά του. «Είναι απίστευτο». «Υποσχέθηκες να μου πεις τα πάντα», λέω με το...
