17- Please Peter.

163 13 4
                                    

Hiiiii! Ben geldimm. Nassınız bakiyim. Ehehe baya uzattım arayı ve en uzun ara oldum sanıyorsam ama bayramdı falan filan biraz gecikti. Bu yüzden üzgünüm. Bu bölüm telafi edecek mi diye sorarsanız içime pek sinmedi ve bence etmeyecek. Ama elimden geldiğince yazmaya çalıştım. Biraz karışık oldu gibi sanki aklınızda soru işareti mutlaka kalacaktır sorabilirsiniz ama kurguyu açığa çıkarack sorulara cevap veremeyebilirim. Neysee çoook sey etmiyim. Az biraz da YNM yazıp yatiyim ben akjsjhf Multide Peter kardişşş akalkdlkf bakın bakın :D Hadii bayy!x

KEYİFLİ OKUMALAR!xXx

VENETTA (Şimdiki Zaman)

Sırtımda olan elleri daha da sıklaşmış parmakları bedenimi ürpertir hale gelmişti.Dudakları artık öpmüyor başka bir evre olan sömürmeye geçmişti sanki.Yanağımda akan yaşlar ıslak dudaklarımla bütün haline gelmeye çabalıyordu. Nefesi benimki kadar hızlanmış dudak hareketleri de onu takip ederek hızlanmaya başlamıştı. Gözüm kapalı olduğu için yüzünün nasıl bir hal aldığını göremiyordum. Sadece, sadece bu anı yaşamak istiyordum.

''Ve-Vens.'' İnilti benzeri çıkan sesiyle kafamda birşeyler yanıp sönmeye başladı. Bu tını, ince ses sarı surata ait olamazı öyle değil mi ? Onunkisi sanki daha kalın gibiydi. 

Elleriyle üzerimdeki kısa tişörte asılınca durdurdum. Gözümü açtığımda çılgına dönmüş iri mavi gözlerle karşılaştım. Evet maviydi fakat, bu Niall'a ait değil Peter'e aitti. Tanrım!

Hemen toparlanmaya çalışınca utançla kafamı, gözlerimi tüm hücrelerimi ondan gizlemeye çalıştım.

''B-ben çok özür dilerim. Eee gerçekten ço-''

''Unut gitsin.'' Ellerini susmam adına yukarıya kaldırdı ve çömeldiği yerden doğrularak büyük bedenini kapanmaya yüz tutmuş gözlerimle buluşturdu. Şuan keşke ölsem diye o kadar çok dua ediyordum ki. Nasıl onu bu şekilde öpebilirdim ? Hem de kendi isteğimle, ya daha fazla ileriye gitseydik ? Kesinlikle kafayı oynatırdım herhalde.

Peter birkaç saniye kaybolduktan sonra geri gelip önüme çömelmişti. Ellerimle dizlerimi sarmış ona boş gözlerle bakıyordum. Nasıl buradan çıkabilirdim ? Buradan çıksam bile nasıl Niall'la konuşabilirdim ? 

''Venetta sırtını temizlemem gerek. Mikrop kaparsa daha beter bir hal alır.'' Gözlerine bakmayı sürdürürken kafamı olumsuzca salladım. 

''Hayır b-benim yüzümden s-seninde başın belaya gi-girebilir.'' 

''Bırak şu utangaç tavrını Venetta! Az önce yaşananlar anlıktı tamam mı ? Yaşandı ve bitti. Hafızamdan sildim ve sende takılma artık. Benim başım belaya falan da girmez, orasını düşünme de izin ver temizleyeyim.'' Kararlı ve sanki biraz sinirli çıkmıştı sesi. Biraz korkmaya başlamıştım. Ama kesinlikle canavar adamdan daha iyiydi bu kesinlikle tartışılamaz.

Yırtılan tişörtümü ellerimle yavaşça sıyırymaya başlarken Peter bana karşı eğilmişti.

''Dur bekle ben yaparım.'' Elimle olan teması sonucu titreme geçmesine engel olamadım ve umarım bunu fark etmemiştir. 

Tişörtümü sıyırdığında gözlerimi yumdum ve saniyeler sonra tenimle temas eden soğuk cisimle tüylerim ürperdi. Çok soğuktu. Ağzımdan küçük bir inilti kaçmasına engel olamamıştım. Olabildiğince yavaş olmaya özen gösterir gibiydi ve nedense bu canımı daha çok yakıyordu. Ben ondan böyle birşey beklemiyordum. Hızlı olmasını canımı yakmasını tıpkı patronu gibi acımasız olmasını bekliyorum, bunu değil.

Entrained ColorsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin