I'll Never Go

Chapter 25

A/N

Sorry po kung hindi naka-bold or naka-italiza yung ibang important text or mga conversations. Sory revise ko po next time! Enjoy! :*

**

MADISON's POV

Few weeks after the competition, everything went back to normal. Well, except sa mga fangirls ni Kuya. The day after nung competition, Kuya and I had an interview. Kaya hindi na kami ginagambala ng mga press. Kasi lahat ng kailangan liwanagin, naliwanag na,

Anyways, papasok na ako ng classroom. Exam na kasi namin. Hassle. Pero bago ako pumasok, huminga muna ako ng malalim. Ano naman kaya madadatnan ko? Hay.

"Mads!" salubong sa akin ni Sophie. Pumunta na ako sa upuan ko. Good thing wala pa si Kuya. Hindi na kasi kami sabay pumasok. Panira lagi ng umaga e. Ako, kumakain na ng breakfast tapos siya naliligo pa lang. -_- Pa-VIP masyado. 'Yoko nga malate. Nung nakaupo na ako, binati ako ni Casper.

"Good Morning!" sabi niya. Pinapansin ko na ulit siya. Noong pinansin ko ulit siya, tinanong niya sa akin kung bakit ko daw ba siya iniwasan. Syempre, ang sabi ko, trip trip lang. Naniwala naman. Hahahaha!

"Good Morning din." sabi ko sa kanya. Siya pinapansin ko, si Jace hindi.

"Uy, Sophie." tinawag ko siya tapos umupo siya sa tabi ko, sa upuan ni Kuya.

"Lumelevel up ah. Kahapon, three white roses lang, ngayon bouquet of flowers na. Sino ba kasi talaga 'yan?" tanong niya. After ng battle of the bands, sinimulan na niya ako bigyan ng mga ganitong stuffs. Sino? Si Jace. Pero syempre hindi nila alam. Paano ko nalaman? Noong first day na binigyan niya ako ng chocolates nagtext siya sa akin. Tinanong niya kung natanggap ko daw ba yung mga chocolates.

"Ewan ko." 'Yan lang lagi kong sagot sa kanila kapag tinatanong nila kung sino daw nagbigay. Actually, si Casper, Prince, at Kuya din. Hindi din nila alam. Galit na galit nga si Kuya noong nakita niya na may nagbibigay sa akin ng ganito.

**

We all took the first two exams. It's not that hard nor easy. Tama lang. Lunch break na namin ngayon. Nung papunta na kami nila Sophie, Kuya, Casper, at Prince sa canteen, Jace texted me. Hindi kasi siya sumabay sa amin. Nauna siyang lumabas.

Fr: Jace

Tell everyone that I'm in the rooftop.

I replied.

To: Jace

Let's talk.

Di ko na hinintay 'yung reply niya. Nagpaalam muna ako kila Kuya.

"Kuya, una na kayo sa canteen. May pupuntahan lang ako. Sige bye!" I told them. Hindi ko sinabi sa kanila na nasa rooftop si Jace. For now, kailangan ko muna siya makausap. Pinuntahan ko na si Jace sa rooftop. Nung nasa rooftop na ako, I saw him.

"Jace." I said. Then he looked at me.

"Bakit wala sila?" tanong niya.

"I told you we have to talk." sabi ko sa kanya. Tapos lumapit ako.

"Jace, stop giving me those stuffs. Bakit mo ba kasi ako binibigyan nun?"

"I already told you the reason." sabi niya.

"Ha? Kailan mo sinabi? Bakit nga kasi?"

"Because I like you. Gusto kita, Madison." sabi niya sa akin with matching eye to eye.

"No. Hindi pwede. Jace, please. Wag ako." sabi ko sa kanya.

"Why? Why not you?" tanong niya. Napayuko lang ako. Bakit nga ba? Bakit nga ba ayokong magustuhan niya ako? Paksht. Di ko din alam.