Bir Kusur Sorunsalı

Bölüm 9- BKS

Cuma Günü:

PAPATYA'NIN AĞZINDAN:

Size her gün kendi yatağımdan seslenemiyorum maalesef. Kalkmak zorundayım ya. İş var malum. Anladığınız üzere ofisteyim. Bir metin diğer metin derken öğlen molasına az kalmıştı. Pazartesi olan toplantı için Behnan Bey'e sormam gereken birkaç  soru vardı. Aklıma takılmıştı ve karşımızdaki adam için  önemli olabilirdi. Buradan yakalayıp ikna edebilirdik. Behnan Bey'in odasına gitmek için odamdan çıktım. Aynı katta olduğumuz için kısa sürede varmıştım. Asistanımsı kızın olmamasını fırsat bilerek kapıyı hızlıca tıklattım.

"Gel."

'Merhaba Behnan Bey, bir konu hakkında merak ettiklerim var da?'

"Ah, tabii ki. Neymiş sorun?"

'Mesut Bey'in size yaptırmak istediği holding kendisi için mi acaba??'

"Hayır torunu için düşünüyor."

'Öyleyse daha modern biçimli olmalı, sıradanlıktan ve ağırlıktan uzak.'

"Kesinlikle, çizimlere şimdiden başladık. Bir örnek plan sunacağız."

'Bilgisayarınızı kullanabilir miyim?'

"Tamam da neden?"

Behnan Bey'in yanına yaklaştım. Bilgisayarı rahat kullanabilmek adına biraz da eğildim. Behnan Bey'in soluklarını yüzümde hissedebiliyordum. Bu beni daha da gererken anlayamadığım bir şekilde soluklarım hızlandı. Yüzümü ona doğru çevirdiğimde epey yakındık. Sert bir yutkunmanın ardından konumuza döndüm.

'Torunun adını söyleyebilir misiniz?'

"Burak."

Bilgisayarda arama motora girip Burak Kızıltoprak adını arattım. Bir çok fotoğrafını inceledim. Tekrar Behnan Bey'in karşısındaki  sandalyeye yerleştim.

'Giydiklerinden ve bir röportajından anladığım kadarıyla denize karşı bir sempatisi var. Duvar olmasındansa cam olmalı. Denizi izleyebileceği bir cam. Bir de en önemlisi simetri hastalığı olduğunu düşünüyorum , her şeyi düzgündü. Sizin bileceğiniz iş ancak bence kare odaları tercih etmeniz onu etkileyecektir.'

"Çok ilginç bir kızsın. Gözlem yeteneğin ise bir harika bence. Dediklerini kesinlikle göz önünde bulunduracağım."

'Müsaadenizle ben artık gideyim.'

"Papatya.. Öğlen molasına 15 dakika var. Bu yemeği beraber yiyebilir miyiz?"

Behnan Bey'in dedikleriyle şaşırdım. Ama çabucak şaşkınlığımı üzerimden atıp cevap verdim.

'Neden olmasın?'

"Hadi çantanı al bekliyorum."

'Ama daha 15 dakika var.'

"Olsun, çok önce çıkmış değiliz ya. Hadi hadi .. Bekliyorum."

'Tamam' 

Küçük bir kahkaha kaçarken ağzımdan, çoktan odadan çıkmıştım. 

Çantamı aldım. Hızlıca sol koridordan ilerlerken Behnan Bey'i  asistanının yanında beklerken gördüm.

'Geldiiim.'

"Peki o zaman, ben çıkıyorum Çiğdem."

Aaa ama olmadı ki şimdi Behnan'cığım. Hani Hanım , ayıp yani. Asistanın o. Gerçi ben de çalışanıyım ya. Her neyse, ofisten çıktım. Arka tarafa doğru ilerledik. Otoparka geldiğimizde arabasını gösterirdi;