Dead End

Ne Zaman Başlıyoruz

Stephanie'nin Ağzından

Yanımızda taşıdığımız kızın -Laura'nın- aniden uyanıp Eric'in kafasına sert bir darbe indirince Zoe onu etkisiz hale getirmek için karşısına geçmişti. Laura da o karşısına geçtiği için onu öldürmeye çalışmaya başlamıştı. Ben Eric'i girdiği etkiden çıkarıncada Eric desteğe geçmişti.

Şimdi ise ben doğru alana sihir yapmak için an bekliyor,Eric ve Zoe ise Laura ile uğraşıyordu. Tanrım,neden sadece uzaydaki yere dönüp odamızda Bonnie ile birlik olmuş şekilde asabi Anna ile uğraşamıyorum? Ben pür dikkat beklerken kaşla göz arası Zoe ve Eric yere yapıştı. O kadar dikkatli bakmama rağmen ne ara oldu?

Bir iki dakika boyunca çevreye bakıp durdum. Laura yoktu. Sanki yer yarıldı içine girdi. En sonunda Zoe ve Eric'in yanına gelip onları kontrol ettim. İyilerdi. Sadece bilinçleri kapanmış. Burda uyanmalarını beklemek tehlikeli. Ama ne yapabilirim ki? Orman kısımlarındayız. Burada ne bulabilirim? Ben böyle düşünürken kenardaki tahtalara ve sarmaşıklara gözüm kaydı. Yapabilirim ama ağır olacak.

Bir süre sonra onları mağra gibi bir yere kadar taşımış uyanmalarını beklemeye başlamıştım. Tabii onları taşımak baya yorucu olduğundan onları uyanınca uyuklamaya başlamıştım. Ben kendimden geçerken seslerini duydum. Uyandılar galiba ama kalkmaya halim yok. Azcıkta onlar beni bekleyiversin yav.

"Nasıl o kadar hızlı davrandı anlamıyorum." gözlerim yarı aralık oturduğum yerde uyumaya devam ettim. Bir yandan Zoe ve Eric'in konuşmalarını dinliyordum. Kafam birinin omzuna yavaşça düştü. Umarım Zoe'dir bu. Tam kendi kendime dalmışken gürültü ile yerimden sıçradım. Eric ve Zoe'de ayağa fırlamış yere düşen iri ve büyük dala bakıyordu.

"Noluyor ya?" diye baygın bir halde kalktım. Zoe beklememi işaret edip ağaca tırmanmaya hazırlandı. Tam çıkacağı esnada kızın biri yaprakların arasından kafasını çıkarıp mahçup şekilde güldü. "Üzgünüm! Kavrayamadım bir şey olmadı de-"

"Kira?" dedim,bir an kendimi tutamadan. Küçük kız kardeşime benziyordu ama büyüktü. Tabii uzaydaki on dakika bile Dünyada bir yıla falan eşit. Bunu düşünürsek büyük olması doğal. "He?" Herkesin ağzından aynı anda aynı anlamamışlık ifadesi çıkmıştı. "Sen. Adın Kira değil mi?" Kız yavaşça kafasıyla onayladı. Bana biraz daha baktıktan sonra gözleri büyüdü. "Abla?"

"He?" Bu sefer sadece Eric ve Zoe'den çıkmıştı bu ses. Kira hızla ağaçtan atlayıp yanıma geldi. Cüce dediğim kız bana yetişmiş. Gülümsedim. "Selam cüce." Kira'nın gözleri hafif nemlendi. Bana sıkıca sarılırken bir yandan saçımı hafif çekti. Bi anlık sızı ile sızlanırken o mırıldandı. "Pissin."

★★★★★★★★★★★★★★

Scoot bana sıkıca sarılmış öyle duruyordu. Üzerimizde ters bakışlar hissediyorum. Hafifte değil hani. "Scoot artık salsan diyorum." Dedim gülerek. Bücürdü bu da ama şimdi bana nerdeyse yaşıtlar. Özellikle Scoot. Benle yaşıt bir delikanlı olmuş resmen ya! Ayrıldıktan sonra birbirimize bakıp tebessüm ettik. Üstümüzde hala ters bakışlar hissediyordum. Kira ve Kai ile tanışmış ama Scoot'a öylece bakan Zoe ve Eric'e açıklama yapmak için döndüm. Burda Castiel,Maria ve Alexandra da vardı.

"Bu diğer bir kardeşim Scoot. Doğrusu şu an benle yaşıt hale gelmiş." Eric'teki anlayamadığım tuhaf bakışlar normalleşirken Zoe tebessüm etti. "Üçünüzlede memnun olduk." dedi,o öyle derken bir an duraksadım. Ters bakışlar Eric'inse ve sadece Scoot'a öyle baktıysa...

Aklımda doluşan düşünceler ile aniden sıcak bastı. Ben öylece kalakalmış Eric'in gözlerine bakıyordum. Eric ise evi inceliyordu. Bir an göz göze gelmemiz ile kalbim tekledi. Hafif yutkunup kafamı başka yöne çevirdim.