Ben şaşkın bir şekilde yerimde donup kalmışken Miray gözlerini Ayaz'ın ellerinden kurtararak kapıdaki genç doktora bakmaya devam etmişti. İkimiz de kapıya öyle saf saf bakıyorduk ki kapıdaki genç işaret diliyle konuşmaya başladı:
“Beni içeriye almayı düşünmüyor musunuz?”
Bu cümleyi bana bakarak söylemişti. Başımı Yaman'a çevirdiğimde dudaklarından ’geç’ kelimesinin çıktığını görmüştüm. Kibar davranmayı keşke deneyebilseydi.
Ben hala gözlerimi kısmış Yaman'ın kabalığına bakarken genç çocuk içeriye girip direk karşıma geçmişti. Refleksle başımı ona çevirdiğimde bana gülümsediğini görmüştüm.
“Demek tedavi edeceğim genç bayan sensin. Memnun oldum.”
Hep konuşma diliyle konuşuyordu ki bu normaldi. Şaşkınlığımı üzerimden atıp gülümseyerek karşılık vermiştim. Ardından benim atağımla hep beraber koltuklara oturmuştuk. İkili koltukların birinde ben ve doktorum diğerinde Ayaz ve Miray tekli koltukta ise Yaman oturuyordu. Şu an ne haldeydim hiçbir fikrim yoktu. Yeni kalktığımdan elimi yüzümü bile yıkayamamıştım. İnşallah çok rezil bir halde bulunmuyordum. Çaktırmamaya çalışarak ellerimle saçlarımı düzeltmiştim. Ardından bana bakmakta olan gence dönerek tekrar gülümsemiştim. Tek yaptığım gülümsemekti zaten.
“Adınız Ada'ydı değil mi?”
“Evet Ada.”
“Siz de Yaman olmalısınız?”
Bunu söylerken Yaman'a doğru dönmüştü. Yamansa ters bir bakış attıktan sonra yerinde yavaşça doğruldu.
“Evet. Ve sizde orta yaşlı bir doktor beklerken bize sürpriz yumurtadan çıkan genç doktorumuz Kuzey'siniz sanırım.”
“Evet doğru ben Kuzey. Siz hep böyle şakacımısınızdır Yaman Bey?”
“Gerektiğinde.”
“Anladım. Farkındayım benim gibi birini beklemiyordunuz fakat son anda yapılan ufak bir değişiklikle tedavi için ben gönderildim. Neyse bu konu açığa kavuştuğuna göre sizleri de tanıyabilir miyim?”
Ayazla Miray'a döndüğünde konuşmaya Ayaz başlamıştı.
“Ben Ayaz. Bana kısaca Miray'ın sevgilisi diyebilirsin.”
Kuzey Ayaz'a anlamayan bakışlar yolladığında devreye Miray girmişti.
“Asıl şakacı gencimiz burada aslında. Siz öyle dediğine bakmayın. Ben Miray. ”
Kuzey Miray'a bakıp gülümsedikten sonra bakışlarını tekrar bana çevirdi.
“Siz?... Akraba falan mı oluyorsunuz?”
Kuzey'in Yamanla beni göstererek sorduğu sorunun ardından hızla Yaman'a döndüm. Yaman da bana sorarcasına bakışlar atıyordu. Çabucak cevap verme gereği duyunca aklıma gelen fikirle gülümseyerek Kuzey'e bakmaya başlamıştım.
“Abim... Kendisi benim abim olur.”
Bu lafımdan sonra Kuzey hariç salondaki herkesin gözlerini kocaman açmış bana bakmaka olduklarını görmüştüm. Birazcık oyundan zarar gelmezdi değil mi? Oh olsun Yaman Bey!
“Ne güzel demek abin. Peki sizler Ada'nın nesi oluyorsunuz?”
Kuzey bunu söylerken gülümseyerek Ayaz ve Miray'a dönmüştü. Bu duruma fazla...sevinmiş gibiydi. Bir anlam veremesem de Yaman'ın sert bakışlarından kurtulmak için ben de başımı Miraylara doğru çevirmiştim. Bakalım ne diyeceklerdi!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çelişki
Teen FictionArkasından bakakalmıştım. Çok mu garip bir şey sormuştum sanki. Alt tarafı adını öğrenmek istemiştim. Yani şu 'genç dev' gibi lakaplar kullanmak sıkıcı olmaya başlamıştı cidden. Masadaki tahtayı uzanarak elime aldım. Kendime doğru çevirip okumaya ba...
