Adı "MAVİ" Olsun\2

25.Bölüm (Ziyaret.)

Multimedi --> Can
---
"Can Karaca.." Deyip ona doğru yürüdüm. "Düşmanın."

"Ne demişler. Düşmanının düşmanı dostumdur." Gülümsedi. "Can'la dostuz artık. O da senden nefret ediyor. Ben de."

Ben de gülümsedim. "Dostun hapiste ama." Dedim. "Ömür boyu çıkamaz oradan. Kendine başka dost edin bence." Deyip arkamı döndüm. Beni bileğimden yakaladı.

"Hapiste evet." Dedi. "Ama yine de ondan korkmalısın Ülker. Delirmiş. Anlıyor musun? Delirmiş. Bir öneri olarak düşün. Kork ondan. Kork bizden." Bileğimi bıraktı. "İstiyorsan gidip kendin gör nasıl delirdiğini. Hem bana seni özlediğini söyledi. Görünce çok sevinecek."

Yüzünde ki sırıtış hiç candan değildi. Onun yanından uzaklaştım. Gelen ilk otobüse bindim. Amacım oradan hemen uzaklaşmaktı.

Can..

Büyük tehlike oydu. Selin veya Asude kimdi ki Can'ın yanında. Korkuyordum ondan. İsmi bile beni korkutuyordu. Onu hapse ben tıkmıştım. Her şeyi göze alıp yapmıştım bunu.

Geçmişi arkamda kalamıyordu bir türlü. Ne kadar hızlı koşarsam koşayım bana yetişiyordu.

"Çık artık hayatımdan Can!" Diye bağırdım. Otobüste olduğumu bağırdıktan sonra farketmiştim. Herkesin dik bakışlarına maruz kalmamak için durduğu durakta indim.

Boş boş yürümeye başladım. Selin nereden çıkmıştı şimdi? Ya Can? Onu görmeye gitmeli miydim?

Telefonumu çıkarıp Özgür'ü aradım.

"Günaydın." Dedi açar açmaz.

"Konuşmamız lazım." Dedim hemen. "Selin burada Özgür."

"Ne?"

"Selin.. Asude'nin kızı." Yürümemi durdurdum. "Gelip beni alır mısın?"

"Nerdesin? Konum at geliyorum."

Konumu attıktan sonra kaldırıma oturdum.

Kork ondan,kork bizden..

Asude artık bana bir şey yapamazdı. Emindim. Ali İnan bunun teminatını vermişti. Ya Can? Korkuyordum evet. Ama Can'dan. Çünkü onu tanıyordum. Neler yapabileceğini biliyordum. Neler yaptığını biliyordum.

Özgür gelene kadar düşüncelerimle boğuştum. O gelince kendimi daha güvende hissetmiştim.

Arabadan iner inmez koşup sarıldım. Moralim darmadağındı.

"Bir şey yapmadı değil mi sana?" Diye sordu. Başımı hayır anlamında salladım. Benden ayrılıp yüzüme baktı. "Ne dedi?"

"Saçmaladı." Dedim. "Can'ı görmeye gitmiş Özgür."

Kaşlarını çattı. "Can?"

"Can Karaca.." Dedim. "Hatırlamıyor musun? Hiç sevmiyordum hani. Ailene düşmandı. Benim ortağımdı. Bir zamanlar. Ceren vardı hani,hatırladın mı?"

"Şşşş." Dedim saçlarımı okşayarak. "Sakin ol. Hatırladım Can'ı. Nasıl unutabildim ki zaten. Ama o hapiste."

"Öyle ama.."

"Öyle ama?" Beni kendine çekip tekrar sarıldı. "Endişelenecek bir durum yok. Sana zarar veremez."

"Korkuyorum Özgür." Dedim. "Bir gün çıkacak oradan ve.."

"Düşünme bunları." Dedi. Bana bakıp gülümsedi. "Ben seni korurum hem."

"Korursun." Dedim. "Ama seni kim koruyacak Özgür?"
---
"İç hadi iyi gelir."