Yıllar Sonra

Bölüm ~ 8

Songül'den

Güney'in lafı üzerine ben şaşırırken Nurgül gülmemek için dudaklarını birbirine bastırmıştı.

Güney ise toparlamaya çalışıyordu.

"Şey yani herkese bir abla lazım demek istedim." deyip ayağa kalktı. "Neyse yatayım ben. Ellerine sağlık Nurgül. İyi geceler..."

Güney yanımızdan ayrıldığında Nurgül kendini tutmayı bırakıp kahkahalarla gülmeye başlamıştı.

"Kızım gülmesene!" diye koluna vurdum.

Nurgül gülmekten zor konuşuyordu.

"Herkese bir Songül lazım dedi ya."

"Nurgüül! Dili sürçmüş işte."

"Valla bana pek öyle gelmedi. :)"

"Sen gülmeye devam et ben de yatıyorum." diye ayağa kalktım.

Nurgül "Neyse Güney abinin de bir Songül'ü olacak artık." dedi gülmekten gözlerinden yaş akarken.

"Nurgül yeter! Cidden kızıyorum artık."

Nurgül gelip boynuma sarıldı.

"Ablam benim.. kimseyle paylaşamam seni ben. :)"

"Hala gülüyor ya."

"Tamam tamam gülmüyorum." dese de hala gülüyordu.

"Nurgül gülmen bitince gel odaya. İyi geceler." deyip içeri girdim.

************
Güney'den

Sabah hep beraber kahvaltı yaparken telefonum çalmıştı. İzin isteyip kalktım ve telefonu açtım.

"Efendim Serkan."

"Naber kardeşim?"

"İyi.. kahvaltı yapıyordum. Sen?"

"Ben de şirketteyim. Burda işlerim var biraz. Anca nikaha gelebileceğiz galiba."

"Sorun yok değil mi?"

"Yok yok.. toplantılar çıktı son anda."

"Tamam kardeşim işlerine bak sen."

"Bu arada dün senin büroya uğradım şu bıraktığın çocuğa bakayım diye. Gelsen iyi olur bence."

"Niye?"

"Ya müvekkilinin bir davada senin bulunmanı istiyormuş. Çocuk yeni ya güvenemiyor demek ki. Bir iki davanın da dilekçe işi varmış."