1 hafta sonra
Güney yüzüne değen kıvırcık saçlarla gözlerini açmıştı. Songül kollarını Güney'e sarmış uyuyordu.
Güney gülümseyerek Songül'ün saçlarına bir öpücük kondurdu ve usul usul yüzünü okşamaya başladı.
Songül hala uyanmamıştı. Güney uyandırmadan kalkıp mutfağa gitti ve kahvaltı hazırlamaya başladı.
************
Nurgül ve Alper okulun kantininde oturuyordu.
Nurgül:
"Alper... Ablamla Güney abi seninle tanışmak istiyor."
Alper:
"H.. hayatım ben heyecanlanırım."
Nurgül:
"Ya öyle korkacağın insanlar değiller. Eminim çok iyi anlaşırsın."
Alper:
"Onlar beni sevmezse?"
Nurgül gülümsedi.
"Severler... Gidecek miyiz?"
Alper Nurgül'ün elini tuttu.
"Tamam sana hayır diyemiyorum zaten. Ne zaman gideceğiz?"
Nurgül:
"Ben bi ablamı arayıp sorayım. Zaten yeni yeni alıştılar birbirlerine... Ne zaman uygunlarsa o zaman gideriz."
Alper:
"Olur.."
**********
Güney ve Songül kahvaltı yapıyordu.
Songül:
"Omlet süper olmuş sevgili."
Güney:
"Afiyet olsun güzelim.. biraz zor oldu ama başardım sanırım."
Songül:
"Bayıldım valla."
Güney:
"Yalnız bir gün bana kuymak yapsan? İlk geldiğimizde yapmıştın ya çok beğenmiştim."
Songül güldü.
"Yaparım tabi.."
O sırada Songül'ün telefonu çalmıştı.
Songül:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıllar Sonra
FanfictionSongül ve Güney daha bebekken tanışıp birbirlerinin ilk arkadaşı olmuşlardı. Küçük yaşta Güney'in ailesinin işinden dolayı birbirlerinden ayrılıp bir daha da hiç görüşmediler. Fakat yıllar sonra hayat onları tekrar buluşturacak ve öğrenecekleri şeyl...
