Songül ve Güney daha bebekken tanışıp birbirlerinin ilk arkadaşı olmuşlardı. Küçük yaşta Güney'in ailesinin işinden dolayı birbirlerinden ayrılıp bir daha da hiç görüşmediler. Fakat yıllar sonra hayat onları tekrar buluşturacak ve öğrenecekleri şeyl...
********** Songül sabah erkenden uyanmıştı. Yanında birbirine sarılmış uyuyan Güney ve Kerem'e bakıp gülümsedi. Usulca ikisinin de yanağına bir öpücük kondurup banyoya girdi.
Banyodan çıkıp üstünü giyinmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu sırada Güney uyandı.
"Aşkım.. ne zaman uyandın?" diye mırıldandı uyku sersemliğiyle.
Songül:
"Az önce.. Ya öyle tatlı uyuyordunuz ki."
Güney gülümseyerek yanında uyuyan oğluna bakıp yüzünü okşadı.
"Paşam benim.."
Songül:
"Sevgili bugün biraz çarşıyı dolaşalım mı? Bir şeyler alırız."
Güney:
"Olur güzelim. Ben bi duş alayım. Kahvaltıdan sonra gideriz."
Songül:
"Tamam bu arada Kerem de uyanır zaten."
Güney banyoya girerken Songül de aynanın karşısına geçip makyajını yapmaya başlamıştı.
Rujunu sürmüştü ki Kerem ağlamaya başladı.
Songül:
"Burdayım annem.." diyerek Kerem'i kucağına alıp göğsüne bastırdı.
Kerem annesinin kokusunu alınca ağlamayı kesmişti.
Songül Kerem'iemzirip altını değiştirdikten sonra giydirdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
