Güney'den
Songül Cüneyt'in benimle konuşmak istediğini söyleyince şaşırmıştım.
"Alo.." dedim sakin bir ses tonuyla.
Cüneyt ise gergin gibiydi.
"Güney... Songül'ün duymayacağı bir yere geçer misin?"
"Tamam.." dedim ve Songül'e geliyorum diye işaret edip bahçeye çıktım. "Uzaklaştım.. ne oldu? Ne konuşacaksın benimle?"
"Bak Songül'ü sevsem de artık biz olamayız. Eninde sonunda bu evlilik gerçek olacak."
"Nerden çıkardın bunu? Sadece Gülay teyze için..."
Lafımı tamamlamama izin vermemişti.
"Ben yurtdışına gidiyorum."
"Niye?"
"Bu şekilde Songül de daha çok acı çekiyor."
"Gittiğini öğrenirse daha çok üzülür."
"Üzülmez.. ondan vazgeçtiğimi sanmasını sağlayacağım. Birbirimizi görmezsek daha kolay atlatırız."
"Bak yanlış yapıyorsun. Böyle yaparak daha çok üzersin Songül'ü." desem de kararlıydı.
"Ben kararımı verdim."
"Bence gerçekten vazgeçiyorsun sen. Onu düşündüğün yok." dedim sinirle.
İtiraz etmemişti.
"Songül sana emanet. Ben yokum artık."
"Merak etme."
"Son bir şey daha isteyeceğim senden... Ailesine dolaşmaya çıkacağınızı söyleyip yanıma getirir misin? Vedalaşmak istiyorum."
"Olur."
"Ben adresi mesaj atarım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıllar Sonra
FanfictionSongül ve Güney daha bebekken tanışıp birbirlerinin ilk arkadaşı olmuşlardı. Küçük yaşta Güney'in ailesinin işinden dolayı birbirlerinden ayrılıp bir daha da hiç görüşmediler. Fakat yıllar sonra hayat onları tekrar buluşturacak ve öğrenecekleri şeyl...