Uzun bir bölüm oldu. Bol bol yorum bekliyorum bu bölüme. 🌸
*******
Sabaha karşı Güney Kerem'in ağlama sesiyle gözünü açmıştı. Gece Songül Kerem'i yanlarındaki beşiğe getirmişti. Güney gözlerini ovarak yataktan çıktığında kenardaki beşikten Kerem'i aldı.
"Oğlum.." diyerek usul usul sırtını okşarken Kerem ağlamayı bırakmış başını Güney'in omzuna yaslamıştı.
Güney Kerem'in acıktığını düşünüp Songül'e seslendi.
"Songül.."
Songül uykuda homurdanıp arkasını dönmüştü.
Güney:
"Songül.. Kerem acıktı."
Songül dağınık saçlarla yatakta oturdu ve uykulu uykulu onlara baktı.
"N'oldu?" dedi uyku sersemliğiyle.
Güney onun bu sevimli haline gülümsemeden edememişti. Fakat hemen ciddileşti.
"Kerem acıkmıştır.. doyur istersen."
Songül dağılan saçlarını düzeltip sırtını yatak başlığına yasladı.
"Ver.. emzireyim."
Güney Kerem'i Songül'e verip yatağın kenarına oturdu.
Songül Kerem'i emzirirken gülümseyerek usul usul yüzünü okşuyordu.
Güney:
"Tatil için rezervasyon yaptırayım mı?"
Songül:
"Ne tatili?"
Güney:
"Konuşmuştuk ya düğünden sonrası için. Bugün düğün var zaten."
Songül:
"Bilmiyorum.." dedi soğuk bir şekilde.
Güney:
"Tavır yapmaya devam yani."
Songül:
"Senin gibi.."
Güney sinirle güldü.
"Çocuğumuz var ama şu halimize bak. Çocuk gibi kavga ediyoruz."
Songül:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıllar Sonra
FanfictionSongül ve Güney daha bebekken tanışıp birbirlerinin ilk arkadaşı olmuşlardı. Küçük yaşta Güney'in ailesinin işinden dolayı birbirlerinden ayrılıp bir daha da hiç görüşmediler. Fakat yıllar sonra hayat onları tekrar buluşturacak ve öğrenecekleri şeyl...
