Bölüm ~ 54

645 120 18
                                    

6 ay sonra

Songül Kerem'e mamasını yedirmeye çalışıyordu.

"Hadi kuzum aç ağzını.."

Kerem inatla ağzını kapatmıştı.

Songül:

"Güney!" diye seslendi.

Güney:

"Efendim güzelim!"

Songül:

"Ya yediremiyorum şunu... Biraz oyalasan da yedirsem?"

Güney:

"Geldim.." dedi salona girerken. "Aslanım.. niye yemiyorsun bakayım sen?"

Kerem Güney'in kurtarmasını ister gibi kollarını açmıştı kucağına alması için.

Güney oğlunu kucağına alıp Songül'ün yanına oturdu.

Güney:

"Bak mama geliyor aç hadi ağzını..."

Güney Songül'ün uzattığı kaşıktaki mamayı yer gibi yapıyordu.

Kerem babasından gördüğü gibi ağzını açarken nihayet Songül yedirebilmişti.

Songül:

"İşe yaradı Güney. Devam et."

Songül önce Güney'e yediriyor gibi yapıyor ardından Kerem'e yediriyordu.

Songül:

"Sadece emzirmek daha kolaydı valla.. beyefendi çoğu mamayı beğenmiyor."

Güney gülerek Kerem'in yanağını sıktı.

Kerem biraz yese de çabuk sıkılmıştı. Tabağı eliyle itmeye başladı.

Songül:

"Sıkıldı küçük bey.."

Güney:

"Dur yere bırakayım da emeklesin biraz."

Songül:

"Kafasını çarpmasın.."

Güney:

"Bir şey olmaz bakıyorum ben."

Bu sırada kapı çalmıştı. Songül kapıyı açtığında Nurgül ve Alper'i görünce gülümsedi.

Yıllar SonraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin