Meral hemen koşarak Songül'lerin yanına ilerlerken Güney de sakin kalmaya çalışarak peşinden gitmişti.
Meral:
"Canısı.. prensi alayım mı biraz?"
Songül Güney'le gözgöze geldiğinde sinirli olduğunu farketmişti. Bu yüzden hemen gözlerini kaçırıp Meral'e döndü.
"O.. olur Meral." diye gülümsedi.
Meral Kerem'i kucağına alırken Güney öylece dikiliyor, Songül'e ters bakışlar atıyordu.
Songül kızacağını bildiği için yanına gitmek yerine gelen davetlilerin yanına gidip hoşgeldiniz demeye başlamıştı.
Güney derin derin nefesler alırken sonunda kendini tutamayıp Songül'ün yanına ilerledi ve kolunu tuttu.
"Songül.. gelsene biraz." dedi dişlerinin arasından.
Songül:
"Nereye?"
Güney:
"İçeri.."
Songül:
"Güney işim v.."
Güney:
"Songül.." dedi dişlerinin arasından. "Gel diyorum."
Songül başını olumlu anlamda sallayıp Meral'e seslendi.
"Meral! Kerem sana emanet ben geliyorum birazdan."
Meral:
"Tamam canısı merak etme."
Songül önde Güney arkada en dipteki odaya girmişlerdi. Güney sertçe kapıyı kapatınca Songül sıçradı.
Güney:
"Seni dinliyorum!" derken sinirli olduğu için sesi yüksek çıkmıştı.
Songül:
"Bağırma.. insanlar duyacak."
Güney:
"Ne işin var o adamın yanında?! Hem de gülerek!"
Songül:
"Kerem ağlıyordu o da balonla oynattı. Ne var bunda?"
Güney:
"Sakın bana şu adamı savunma... Sana bakışlarını beğenmediğimi biliyorsun! Buna rağmen bi bakıyorum onun yanındasın."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıllar Sonra
ספרות חובביםSongül ve Güney daha bebekken tanışıp birbirlerinin ilk arkadaşı olmuşlardı. Küçük yaşta Güney'in ailesinin işinden dolayı birbirlerinden ayrılıp bir daha da hiç görüşmediler. Fakat yıllar sonra hayat onları tekrar buluşturacak ve öğrenecekleri şeyl...
