Nurgül heyecanla bir oraya bir buraya yürüyordu.
Nurgül 👇
Songül:
"Kızım bi otur.. başım döndü."
Nurgül:
"Ne yapayım abla çok heyecanlıyım."
Güney:
"Oğlum.. çok mu heyecanlıymış teyze?"
Kerem gülerek Nurgül'e bakıyordu.
Nurgül:
"Ya yerim seni.."
Bu sırada kapı çalmıştı. Nurgül panikle kapıyı açmaya giderken hepsi ayağa kalkmıştı.
Nihayet Alper'ler içeri girmiş ve hepsiyle hoş beş edip oturmuşlardı.
Alper heyecanını bastırmak için Güney'in kucağında oturan Kerem'e bakıp gülümsedi.
"Şşt.. ne yakışıklı olmuşsun sen öyle."
Güney:
"Sen de yakıyorsun eniştesi." diye güldü.
Alper:
"Sağol abi.."
Gülay:
"Nurgül hadi kahveleri yap kızım."
Nurgül yanında gelmesi için Songül'e işaret etmişti.
Songül ve Nurgül mutfağa girdiğinde Nurgül Songül'ün kolunu tuttu.
"Abla çok heyecanlıyım.."
Songül:
"Sakin ol ablacığım.. bir şey yok."
Nurgül:
"Baksana ellerim nasıl titriyor.." diye ellerini uzatırken Songül güldü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıllar Sonra
FanfictionSongül ve Güney daha bebekken tanışıp birbirlerinin ilk arkadaşı olmuşlardı. Küçük yaşta Güney'in ailesinin işinden dolayı birbirlerinden ayrılıp bir daha da hiç görüşmediler. Fakat yıllar sonra hayat onları tekrar buluşturacak ve öğrenecekleri şeyl...
