When You Hate Him,You Love Him? #rbc #BB2k19

FOUR.

-«Τι έχεις εσυ σήμερα;»,με ρώτησε η Αμέλια,καθώς περπατουσαμε προς το σχολείο.

-«Τίποτα,τίποτα.»,της είπα εστιάζοντας το βλέμμα μου στο προαύλιο,όπου αρχίσαμε να μπαίνουμε.Τον είδα με τους φίλους του.Γελουσαν αμέριμνοι,χωρίς να τους νοιάζει τίποτα.Λες και ο ίδιος είχε ξεχάσει δια μαγείας αυτό που είχε γίνει.Αλλα ήταν μεθυσμένος,όποτε είναι φυσικό να μην θυμάται τίποτα.Ηταν τελείως διαφορετικός από εχθες.Ακομα το σκέφτομαι αυτό το χθεσινό περιστατικό.Δεν μπορεί να φύγει από το μυαλό μου.Μα,τι τον έπιασε;Γιατί εκλαιγε;Γιατί ζητούσε την βοήθεια μου;Γιατί ισχυριζόταν ότι είχε σκοτώσει κάποια;Γιατί...Γιατί...Γιατί...Άπειρα ερωτήματα στο μυαλό μου,τα οποία από τοτε που έφυγε απότομα από το σπίτι μου,υπάρχουν και αναπτύσονται περισσότερο.Αρχισε να τον φιλάει μια κοπέλα από το πουθενά.Βλεπω μια χαρα είναι σήμερα!Εχθες μου κλαίγονταν και σήμερα φιλάει οποία βρει μπροστά του.Αλλα έτσι είναι και ετσι θα παραμείνει.Πρεπει κάποια στιγμή να το πάρω απόφαση.

Η Αμέλια,από την άλλη,κοιταει και αυτή προς το μέρος τους και αρχίζω να διακρίνω ένα ελαφρό κοκκίνισμα στα μάγουλα της.Τι στο καλό;

-«Τι συμβαίνει;»,την ρωτάω.

-«Τίποτα..»,μου λέει και κατεβάζει το κεφάλι της.

-«Αστα αυτά.»,της είπα και την παρέσυρα να κάτσει στο συνηθισμένο μας παγκάκι.Κάθισα δίπλα της. «Λέγε.»

Αυτή δάγκωσε το κάτω χείλος της.

-«Νομίζω πως ειμαι..»,άρχισε να μου λέει.

-«ΕΓΚΥΟΣ;;»,την ρώτησα δυνατα,με αποτέλεσα να μας ακουσει το μισό προαύλιο.

-«Σς καλε!Πας καλά;»,μου είπε ψιθυριστά η κολλητή μου,κάνοντας μου νόημα να επιστρέψω στην θέση μου. «Την επόμενη φορά και πιο δυνατα αν μπορείς.»,με ειρωνεύτηκε και εγω γελασα.

-«Καλά ντε.Συγγνωμη.Με τρόμαξες!»,της είπα και αυτή με σκουντηξε.

-«Ποιος νομίζεις ότι θα πάει μαζί μου,ετσι ώστε να μείνω και έγκυος;»,με ρώτησε και άρχισε να βουρκωνει.Αχ,βρε Αμέλια!

Την αγκάλιασα.

-«Είσαι το πιο υπέροχο πλάσμα που ξερω.Και δεν το λεω επειδή σε ξερω τόσα χρόνια.Το λεω επειδή πραγματικά το πιστεύω,Άμι.»,της είπα τονίζοντας το χαϊδευτικό της.Αυτη βγήκε από την αγκαλιά μας και γέλασε.

-«Το παρατσούκλι μου.»,είπε και άρχισε να βουρκωνει για άλλη μια φορά.

Αυτό το παρατσούκλι το είχαμε βγάλει εγω και ο αδερφός της Αμελιας,ο Σταύρος,για την ίδια.Ο αδερφός της..Έχει πεθάνει. Αυτοκινητιστικό δυστύχημα.Ετσι τουλάχιστον μας είπαν.Πηγαινε στην πολη όπου θα σπούδαζε και τον χτύπησε αυτοκίνητο.Τον συμπαθούσα τόσο πολύ τον αδερφό της.Ηταν δυο χρόνια μεγαλύτερος μας και κάναμε πολλή παρέα και οι τρεις.