When You Hate Him,You Love Him? #rbc #BB2k19

FIFTEEN.

Έχει μια εβδομάδα που έχω βγει από το νοσοκομείο.Φυσικα,δεν πηγαίνω σχολείο για να αναρρωσω πλήρως.Ολοι με βοηθούν όπως μπορούν.

-«Ιρις;θα πεταχτώ ένα λεπτό στο σουπερμάρκετ να πάρω φιδέ να σου κάνω,όπως είπε ο γιατρός,όποτε δεν σε πειράζει να μείνεις για λίγο μόνη σου, έτσι;»,με ρώτησε η μαμά μου αρπάζοντας τα κλειδιά από το τραπέζι.

-«Όχι,μαμά.Τι να με πειράζει;Θα δω καμία σειρά στην τηλεόραση όπως πάντα.»,της είπα χαρίζοντας της ένα χαμόγελο και βολεύτηκα λίγο καλύτερα μέσα στην κουβέρτα, εφόσον ξαπλωνα στον καναπέ.

Αυτή ήρθε και με φίλησε στο μέτωπο.

-«Σε αγαπω.»,μου ψιθύρισε και έφυγε.

Σε αγαπω.

Ποσό καιρό είχα να ακουσω αυτήν την λέξη από το στόμα της;

Τόσο καιρό ήταν απασχολημένη με τις δουλειές της που δεν με έβλεπε σχεδόν καθόλου.Ισως αυτό το ατύχημα να ήταν καλό από την μία.Μας έφερε πιο κοντά με την μαμά μου.

Ξαφνικά,το κουδούνι χτύπησε.Ποιος να είναι;

Σηκώθηκα αργά αργά από τον καναπέ,μήπως ανοίξουν και τα ράμματα που είχα στην κοιλιά μου.Ανοιξα την πόρτα.

-«Έχετε γεια κόσμε!Ο Άρης είναι εδώ.»,φώναξε ο Άρης και εγω γελασα κλείνοντας τα αυτιά μου.

-«Σιγά παιδι μου!Μας ξεκουφανες.»,του είπα και αυτός με αγκάλιασε.

-«Μου ελειψες,πεταλουδιτσα μου.»,μου ψιθύρισε.

Αχ..

-«Και εμενα πολύ.»,του είπα γελωντας μέσα από την αγκαλιά μας.

Ο Άρης για μια εβδομάδα δεν έρχονταν στο σπίτι μου,όπως και η Αμέλια μέχρι να γίνω λίγο καλύτερα.

-«Αχ,είχα πέσει σε κατάθλιψη.»,κλαψουρισε και έπεσε με φορα στον καναπέ. «Δεν είχα ποιον να πειράζω.»,συνέχισε

Εγω γελασα και χτύπησα το μέτωπο μου με το χέρι μου.Τι χαζός...

Ο δικός σου χαζός.

Μπα;Επανηλθες εσυ;

Ειμαι αθάνατη εγω, ψυχη μου.

Πίσω μου σε'χω σατανα!!

Άπλωσε τα πόδια του στον καναπέ.

-«Σαν στο σπίτι σου.»,ειρωνεύτηκα και γέλασα. Αυτός με τράβηξε να κάτσω δίπλα του.