Άρης POV.
Κλείδωσα τις πόρτες του αυτοκινήτου και βγήκαμε με τα παιδιά από μέσα.Βρεθηκαμε στην μέση ενός εγκαταλελειμμένου δρόμου με μια αποθήκη απέναντι μας.
-«Άρη,δες λίγο αυτό.»,είπε ο Κρις δινοντας μου την συσκευή εντοπισμου.
Έβαλα το χέρι μου στο πιγούνι μου.
Κάτι δεν πάει καλά εδώ και νομίζω το έχει καταλάβει και ο Κρις.
-«Η συσκευή λέει ότι είναι ακριβώς εδώ ο Τζακ.»,μου είπε στην συνέχεια.
-«Μα,πως γίνεται να είναι εδώ;Εγω δεν βλέπω τίποτα.»,του είπα και κοιτούσα τριγύρω μου.
-«Αμαν!Δες!»,μου ξαναείπε και τα παιδιά μαζεύτηκαν γύρω μου.
«Τα κύματα σταμάτησαν που σημαίνει ότι είναι ακριβώς εδώ.»
-«Τι;»,ρώτησε με απορία η Μαγκυ.
Αμέσως,κοίταξα αλλου.
Το βλέμμα μου πάγωσε.
-«Παιδιά..»,ξεκίνησα να λεω.
-«Τι έγινε;»,με ρώτησε ο Κρις.
Έσκυψα στο έδαφος και πήρα στα χέρια μου το τσιπάκι.
-«Εδώ είναι.»,τους είπα και τους το έδειξα.
Τα παιδιά κοιτούσαν σαστισμένοι αυτό το αντικείμενο που είχα στα χέρια μου.
Από τα νεύρα μου το πέταξα με δύναμη κάτω.
-«Όχι,όχι,όχι!Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό!»,φώναξα και τράβηξα τα μαλλιά μου.
Ήρθε ο Μαρκ δίπλα μου.
-«Δεν προλάβαμε!Και τώρα χάσαμε την μοναδική ευκαιρία να τους βρούμε!»,συνέχισα με νεύρα και απομακρύνθηκα από κοντά τους.
-«Δεν μπορεί!Αποκλειεται να τους μετέφεραν σε άλλο σημείο!»,είπε ο Τζοναθαν.
-«Κι όμως γίνεται!»,είπε ο Μαρκ.
-«Άρη!Τι θα κάνουμε;»,με ρώτησε η Ελβιρα.
-«Αυτήν την στιγμή θέλω να τα σπάσω όλα!»,τους είπα βάζοντας τα χέρια μου στο πρόσωπο μου.
-«Πρέπει όμως να κάνουμε κάτι.»,μου είπε ο Στήβεν και ξεφυσηξε.
Ξαφνικά,η πόρτα της αποθήκης άνοιξε και από μέσα βγήκε ένας μπράβος αυτών των εγκληματιών που κυνηγάμε τόσα χρόνια.
Γουρλωσα τα μάτια μου.
-«Παιδιά..»,ψιθύρισα και τους έκανα νόημα να κοιτάξουν απέναντι.
YOU ARE READING
When You Hate Him,You Love Him? #rbc #BB2k19
Romance{Book 1}. -«Τον μισω.Τον μισώ όπως μισεί ο άνθρωπος τον ήλιο όταν ξυπνάει και τον χτυπάει στα μάτια.Οπως το χιόνι μισεί την ζέστη.Οπως ο σκύλος μισεί την αδιαφορία.Όπως το σκοτάδι μισεί το φως.Ολο αυτό που νιώθω για αυτόν είναι μίσος!» Ίρις: Ένα κορ...
