When You Hate Him,You Love Him? #rbc #BB2k19

THIRTY ONE.

Σε όλη τη διαδρομή με το αυτοκίνητο του Άρη από το αεροδρόμιο, ο Άρης διαρκώς χαμογελουσε.Τον δικαιολογώ βέβαια.Θα είναι πολύ χαρούμενος.Πλεον όμως έχω μαθει πότε κάτι τρέχει με αυτόν και πότε όχι.Και τώρα τρέχει κάτι.

Το αυτοκίνητο σταμάτησε,καθώς το φανάρι ήταν κόκκινο.Ο Άρης έβαλε τα χέρια του τιμόνι και κοιτούσε το φανάρι.Ανα τακτά διαστήματα,το πρόσωπο του κοσμούσε ένα χαμόγελο και δάγκωνε το κάτω χείλος του.

Τον κοίταξα περίεργη.

-«Άρη;Είσαι καλά;»,τον ρώτησα και αυτός γύρισε το κεφάλι του κοιτωντας με.

-«Φυσικά,μωρό μου.Γιατι ρωτάς;»,με ρώτησε.

-«Απλά..Να...Δεν σε έχω συνηθίσει τόσο χαρούμενο.»,του απάντησα και άρχιζα να παίζω με το βραχιολάκι που είχα στο χέρι μου.

-«Καλά θα κανεις να με συνηθίσεις από εδώ και περα.»,είπε και πήρε το χέρι μου φιλώντας το.

Χαμογελασα άχνα και έβαλε μπρος το αυτοκίνητο,αφού το φανάρι είχε ανάψει πράσινο.

{...}

Άνοιξα την πόρτα του αυτοκινήτου του και είδα και τον Άρη να βγαίνει και να κοιτάζει επίμονα πίσω μου.

Τον κοίταξα απορημένη και γύρισα και εγω προς το σημείο οπου κοίταζε.

Δεν το πιστεύω !

Άφησα την τσαντα μου κάτω.

-«Αρκουδιτσα μου!»,ούρλιαξε η Αμέλια και έτρεξε στην αγκαλιά μου.

Με έσφιξε τόσο δυνατα.

Ενιωθα και δάκρυα να κυλάνε από τα μάτια της.

Μόλις βγήκα από την αγκαλιά της, την κοίταξα.

-«Αμι μου.»,την αποκάλεσα και αυτή με ξανα έσφιξε στην αγκαλιά της συγκινημένη.

Μέσα στην αγκαλιά της διέκρινα να στέκονται πιο πίσω ο Σταύρος,ο Μιχάλης ,ο Αχιλλέας και τα παιδιά από την ομάδα του Άρη.

Ήταν όλοι τους χαρούμενοι.

Μετά από την Αμέλια,σειρά είχε ο Σταύρος.

Κοιτιομασταν για αρκετή ώρα και ξαφνικά εκει που πήγα να μιλήσω με άρπαξε και με έβαλε στην αγκαλιά του.

Με είχε για αρκετή ώρα στην αγκαλιά του.

-«Δεν φανταζεσαι ποσο μου ελειψες.»,μου ψιθύρισε και ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο μου.