When You Hate Him,You Love Him? #rbc #BB2k19

THIRTY NINE.

Φτάνοντας στον προορισμό μας,άνοιξα την πόρτα του αυτοκινήτου και βγήκα γρήγορα έξω.

Είμαστε σε μια παραλία.Μπροστα μας είναι η χαρακτηριστικη άμμος που έχει η κάθε παραλία.Η θάλασσα ήρεμη.Ελαμπε κάτω από το φως του ηλίου που έδυε.

Τραγική ειρωνεία αν αναλογιστεί κανεις την ψυχική μας κατάσταση αυτήν την στιγμή.Πιο πολυ ταίριαζε με φουρτουνιασμένη θάλασσα παρα με ηρεμη και λαμπερή.

Βγήκε και ο Άρης από το αυτοκίνητο και στάθηκε δίπλα μου.Ξεφυσηξε και γύρισε να με κοιτάξει.

-«Είσαι έτοιμη;»,με ρώτησε και εγω του κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου όσο ένα δάκρυ κυλούσε από το αριστερό μου μάγουλο.Αυτος μου το σκούπισε κατευθείαν και με φίλησε σε εκείνο το μάγουλο.

-«Όλα θα πάνε καλά και μέχρι το τέλος της ημέρας θα έχουμε τον γιο μας στην αγκαλιά μας.»,με καθησύχασε βουρκωμένος και μόλις έμπλεξε τα δάχτυλα των χεριών μας μεταξύ τους, κατεβήκαμε προσεχτικά στην παραλία.

Εκει που περπατούσαμε για να φτάσουμε στο κέντρο της αμμουδιάς,τράβηξα το χέρι του που κρατούσε το δικό μου έτσι ώστε να γυρίσει προς το μέρος μου.

-«Σε αγαπω.»,του εξολογηθηκα καθώς ένιωσα την ανάγκη εκείνη την στιγμή να του το πω.

Αυτός μου χαμογέλασε.

-«Και εγω σε αγαπω.»,μου απάντησε και μου έκανε νόημα να προχωρήσουμε.

Είχαμε φτάσει πλέον στο κέντρο αυτής της ερημικης παραλίας και απλά στεκόμασταν εκει.Ξαφνικα,είδαμε δυο σκιές να μας πλησιάζουν και ο Άρης μπήκε κατευθείαν μπροστά μου.

-«Βρε βρε βρε!Βλεπω δεν αργήσατε να έρθετε.»,είπε η Μιράντα με ένα σατανικό χαμόγελο.Εμεις όμως είχαμε εστιάσει το βλέμμα μας στον Τόμι που κρατούσε με το ένα της χέρι σφιχτά.

-«Μαμά!»,φώναξε αυτός και πήγε να τρέξει προς το μέρος μας,όμως αυτή τον τράβηξε βίαια κοντά της.

-«Τον πονάς!Σταματα!»,φώναξα με δάκρυα στα μάτια.Προσπαθησα να τρέξω προς αυτούς,αλλά ο Άρης με τράβηξε πίσω.

-«Λέγε.Τι θες;»,ρώτησε έξαλλος όσο με κρατούσε από την μέση για να μην φύγω.

Αυτή άρχισε να γελάει υστερικά.

Καλά ξεκινήσαμε...

-«Σας είπα.Να ξεφορτωθώ αυτόν εδώ..»,απάντησε δείχνοντας τον Τόμι.