UFAKLIK

Umudum Olur musun?

Uzun bir süre geçmişti ve hala buradaydık. Arasıra ses duyunca bağırdığım için ağzıma Cem bez bağlamıştı. Bilmiyorum ama bana bir şey yapacaklarına dair içimde bir korku yoktu. Bu korkakların bana bir şey yapmacağına emindim. Nereden geliyorsa bu cesaret bana. Saatlerce ağlamış bağırmıştım. Kim gelecek ti annem mi? hadi ama kadının umurunda değilim. Arda mı? Sanmıyorum. Peki Deniz ve Candan işte onlar merak ederdi yani sanırım. Ederlerdi dimi iç ses. Ederler canım. Bulurlar beni.

Kafamı yere eğmiş beklerken Cem ağzını açtı gene;

"Beni sevseydin şuan burada olmazdık Açelya mutlu mesut gezerdik biliyorsun değilmi?" Bir kaç adım atarak etrafımda dolaşıyordu. Ve yüzüme bakmıyordu.

 "Seninle ne hayallerim vardı ah ulan ah" Kurumuş yapraklar bir bir tekme savurdu. Kafamı hala kıpırdatmadan beklıyordum. 

Ağaçların arasından araba seslerince. Mırıltıya bağırmaya başladım. Cem yanıma gelip elini sıkıca ağzıma bastırınca nefes alamadığımı hissediyordum. Kuru yaparakların sesi birinin geldiğini belli ediyordu. Ve gördüğüm surat Ceylandı. Kırmızı kafasıyla bize doğru gelirken durdu. Ama yaprak sesleri kesilmemişti. O gelince Cem elini agzımdan çekti. Biraz sonra gözüken kişi. ARDA!?! 

Ceylan kafa işaretiyle Cemi yollareken Cemin Ardaya korku dolu bakışları arasında koşarak gitmişti. Arda yanıma yaklaşıp arkamdaki ipleri çözdüğünü hissettim kimse tek kelime etmiyordu. Ve sessizliği bozan Ceylan oldu.

"Arda bak tamam gitsin! Ama bizi bitirme nolur."

Arda tek kelime etmeden belimdekini çözüyordu.

"Küçük bi okul çocuğu için bizi bitirme geri zekalı" dediği söz üzerine ayaklarımı çözmeden hiddetle Ceylana döndü

"Senin bitirdin lan sen neden siktir olup gitmiyorsun şimdi eskiden olduğu gibi."

"senin için yaptım ben senin için" 

Ortamdaki konuşmadan hiç bir şey anlamadan ayaklarımı çözüyordum ama üzerime birşey bindi sanki ve kıpırdayamadım gözlerim karamaya başladı.

(ARDA)

Ceylanın sözleri o kadar basit ve saçmaydıki neler yaptığını unutmuş gibiydi.

"SİKTİR OLUP GİT!!" gözlerinden sahte yaşlar düşerken yere çöktü.

"Bizim için yaptıum geri zekalı seni kurtarmak için"

"Ben zaten kurtulmuştum CEYLAN!! Bunu yapmayı kendin seçtin o adamın altında h-"

"SUS!!" Ellerini yüzüne kapatmış ağlamaya devam ederken Gözlerim Açelyaya kaydığında sandalye ile birlikte yere düştüğünü gördüm. Uyumuşmuydu? Bayılmışmıydı? Hızla onu kucağıma alıp ağacların arasından çıkartmak için. Hızlı adımlarla arabaya koşuyordujm.

"Nİye bayıldın niye neyin var?!" Arabdan arkaya koyduğum gibi Ceylanı orada bırakıp hastanenin yolunu tuttum.

"Seni bırakmıycam söz veriyorum mutlu olucaz tamam mı?" yanağıma değen sıcaklığı hemen sildim direksiyonu sıkıca kavradığımda parmağıdmaki boğumlar beyazladığını fark ettim.

Ceylana ve ona yardım edenlerin yanına bırakmıycam.

Hastanenin önüne geldiğimizde kucağıma aldım. Öyle bitkin durgun... Neden öyle duruyorsun ne olur bana hayat veren gülüşünü saçsana!! Ne olur?!! 

Hemen bi odaya aldıklarında gene dışarıda bekledım. Cebımden telefonu çıkardığım gibi Akının numarasını buldum. Çalıyor Açsana AÇ