Kulağımda buyuk bı ugultu belkide şokun etkisinde kalmamala olusan bır halsızlık etkısımı demelıyım bılmıyorum ama buz gıbı soguk ıcıme ıslerken o kapıyı kımın caldıgını Ardanın neden gelemdıgını Denizle neden Candanlara gıttıgımı merak etmeden duramıyordum.
"Deniz Arda neden gelmedi? Neler oluyor bir açıklama yapacakmısınız?" Demiştim sinirle solurken. Deniz benimle konuşmak yerine arabayi sürmeyi yeylemisti. Pardon arabayi surmeyomi dedim. Arabayi ucurmayi olacakti o. Denizin koltuğunu sallasamda bise yapsamda fayda etmedi.
"Ya Deniz agliycam artik anlat neler oluyor?" dedim titrek sesimle alacakli gibi çalan kimdi ve Ardadan ne istiyordu biz neden Candanlara gidiyorduk?!? Beynimdeki sorularla cebellesirken Deniz hic bir şey demeden gitmeye devam ediyordu.
"Sessizliğine devam edip şu korku sahnelerini bana yaşatmaya and dicmis gibisin!" dedim sistemle
Hala cevap vermezken. Ben disariya derin bir nefes verdim. Ben yokken sanki Dünya tersıne donmute bunlar bana bir şey çaktırmıyor havasındaydım. Hava baya soğuktu. Midem bulanıyor ve kafamda tepınen filler bir türlü gitmiyordu. Artık sessizliğe alışmışken acaba neler olabılecegını dusunuyordum. Arda benı bınlerce soru cukurunun ıcıne atıp gıtmıstı daha benı sevıp sevmedıgı ıle ılgılı kavgama bıle sabah başlamayı planlarken. Şimdi Kavga edecegım Arda bıle yoktu yanımda. O kapıyı alacaklı gıbı calan adamda kımdı ve Arda neden bızımle bırlıkte gelmedı.
"O adamın kım oldugunu bılıyormusun?" dedim bir süre cevap vermeını bekledım lakın o pür dikkat arabayı kullanıyordu. "Evet tabıkı bılıyordun sadece tek bırseylerı bılmeyen benım. Sende bılıyorsun Candanda bılıyor hatta su yoldan gece adam bıle. Ama ben bır halt bılmıyorum. Neden? Gittim diye. Zaten ben insan değilim. Ben hata yapamam. Yanlıs kararlar veremem. Çünkü ben hep dogruyu yapmak zorundayım kımseyı yanlıs anlayamm ben hep birşeyler gorurum uzulurum ama uzaklasamam. Ben-" hızlı hızlı konusurken artık Deniz sözümü kesmişti.
"Beynimi siktin Açelya.. Bir sus ya!" dedi bagırarak bıraz gerıye dogru koltuga gırsemde sonra bende bagırdım.
"İyi be beynıne soyle özür dilerim tamam mı? İstersen yola cıkmısken Arda'nın benı aldıgı yere gerı bırak belki rahatlayıp kurtulursunuz. Beynın rahat kalır sınırılenmene kıms-" yine ve yine sözülerım bagırması ıle kesılmıstı.
"Kurbanın oliyim özür dilerim tamam suçluyum Allah belamı versın. Sana bır laf etmem" dedi bıkkınlıkla başını ovarken. Sonunda Candanlarına evine gelmiştik şükür. İkimizde Arabadan indiğimizde. Elime telefonumu aldım. Arda arayacagını soylemıstı ama aramamıstı. Ardanın numarasını tuşladıgımda onu aramaya basladım bır yandan ıkımızde apartmana yuruyorduk.
"Napıyorsun sen?" Dedi Deniz Arabada onun benı takmadıgı gıbı takmamaya basladım. Sonunda telefon cevrilmiş. Aramaya basladıgınde telefonu kulagımdan cekıp kapatmıstı.
"Açelya bu bır oyun degıl. İşler sandıgından da ciddi tamammı?" dedi anlamaz bir şekilde kapının önune geldıgımızde ona baktım.
"Ne? NEden bahsediyorsun? Bir bok bıldıgım yok işin ciddi oldugundan bahsedıyorsun!" diye bagırdım. Boş sokak çınlarken kolumdan tutup apartmanın içine soktu.
"Hayatın boyunca Ardayı goremeybılırsın" dedi sakince tane tane. Ağzım açılırken beynım bır anda durmustu sanki. "Şimdi Açelya Candan'ın yanında kalacaksın bir süre ve Arda arayana kadar aramamalısın!" dedi Omzumu merdıvenlere dondurup hızlı adımlarla merdıvenelrı cıktı hala şokun içindeyken agır adımlarla merdıvenı cıktım. Asansör beklerken. Çatallı çıkan sesımle
"Ne demek onu gorememek?" dedim asansörün gelme sesi duyuldugunda. İkimizde içeri girdik. Gideceğimiz kata bastı Deniz.
"Biraz sabır et sonra -umarım- işler yoluna girecek" dedi Deniz sakin ama bır o kadarda tedirgin ses tonu ıle. Bu içimde daha cok bosluk olmasına neden olurken. Candanların kata gelmıstık. Arda suan tehlıkede falanmıydı? Kafamdakı saçma dusuncelerı def ettıgımde. Kapıyı caldık. Çok gecmeden kapıyı Candanın açmasını bekledıgımde; Ceyhun açmıştı. Kısa bı hosgeldınız hosbulduk konusmasından sonra. İçeriye gecmıstık. Denız kapıda Candan ıle bır seyelr konustuktan sonra vedalasıp banada veda ettıkten sonra gıttı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UFAKLIK
Romance©Tüm telif hakları saklıdır. Hiç AŞK'ı mecburiyete sığdırmak zorunda kaldınız mı? Mecburen aşık olmak! Saçma ve anlamsız gibi dursa da bazen; Kaderinizin o olduğunu anlamak o kadar zor olmasa gerek! Ne dersiniz?
