MEDYA: Bölüm Resmi Ve Şarkısı
Bir adım bile atamadan olduğum yerde durmuştum duruyordum Farkında olmadan Ardanın elini çok fazla sıkmıştım. Bunu elimin yorulmasından anlamıştım ki Arda tek kelime dahi etmemişti. Kafam bomboştu. Kim olduğumu karşımdaki adama sormak geliyordu içimden. Ama konuşamıyordum. Bir düğüm misali olmuştu kelimler teker teker dizilmişlerdi boğazıma. Gözlerimde yaşlar akıyordu ama yüzüm ifadesizdi. Yavaşça Elimi Ardanın elinden gevşettim. Bir adım atmayı denedim ve başardım. Adım atmıştım ona daha çok yaklaşmıştım Babama çok garip gelen bu kelime onunda bana yaklaşması ile eriyordu. Ona olan kinim öfkem gitmiş sadece sarılıp hiç birşey duymak istemiyordum. Ama beynim yavaş yavaş olayları idrak ederken. Sadece aklıma tek soru gelmişti. Oda bana yaklaşıyordu yüzüme dokundugunda ben ona dokunamamıştım bile. Ağzımdan zorlukla çıkan soru ile kendime gelmeye başlamıştım
"N..er..Ner.. de..yd..in?" Tek sorum bu olmuştu sanki tek kelime sayfalar dolusu cümleler gibi gelmişti bana cevap alamazken onunda gözlerinin dolduğunu gördüm.
"Buradayım artık" dedi. Burada. Kulaklarımda dedikleri yankılanırken şokun etkisiyle anlamam zorlaşıyordu. Şuan zaman durmuş gibiydi. Nefes alış verişim içimde yankılanırken kulaklarımda uğuldamalar oluştu sanırım Şoka girmiş olmalıydım. Bir an kendimi kaybettim düşüncesi beynimi kaplarken. Beynim olanları anlıyordu şuan. Bana kollarını sarıp sıkıca sarıldı. Kokumu içine çektiğini anlayabiliyordum.
Kendimi ondan uzaklaştırdım ve bir adım geri attım kendimi bana şaşırmış gözlerle bakttı.
"Bunca zaman nerdeydin?!" dedim bağırmaya başladım nefes alış verişim zorlaşıyor ve dahada sinirleniyıordum
"Bak herşeyi anlatacağım kızım otur" dedi 'KIZIM' garip bir cümle(!) Omuzlarımdan tutarak beni deri siyah bir koltuğa oturttu. Tam yanımada hkendisi yerleşti.
"Ben seni hiç ama hiç bırakmadım güzel kızım hep hep yanındaydım sadece bundan senin haberin yoktu" dedi bu anlamsız kelimleri bir araya getirirken algılamaya çalışıyordum
"N.. Ne!" dedim anlamadığım her halimden belli oluyordu sanırım ama dedikleri bu kadar saçma olamazdı heralde yanımdaydı ve ben bılmıyordum ne saçmalık bu.
"Seni takip ettiriyordum sana zarar gelmemesi için o kişide ARDAYDI" ARDAYDI ARDAYDI beynimde yankılanan cümle kapıda bekleyen Ardaya bakmama sebep olmuştu o bana yalanmı söylemişti? Beni seven AH Pardon Sevdiğini düşündüğüm adam(!) Şuan tüm şok dalgaları vücudumu kapsam bir şekilde hareket ediypordum kendimi kaybetmeme ramak kalmışta olabilir.
"Sen... Sen çok iyi bir babaymışsın ya" dedim gözlerimden akan yaşları umursamadan gülümseyeme çalışarak ve ayağa kalktım.
"Ah Allahım" dedim alnıma elimi çarparak hala ağlıyor ve gülüyordum "Gerçekten bu... Bu şekildemi beni koruduğunu düşündün sen" dedim sesimi daha fazla yükselttim
"Sen beni başkalarından koruduğunu zannederken en yakınlarım öldürdü beni. En başta ben kendimi öldürdüm. Babasız bir kızı dünyanın tüm korumaları gelse hiç aynı şekilde hisserttimez ve yaşatmaz. Pekala sen peşime adam takmış ve güvende olmuş olabilirim ama ben güvende hissetmiyorum. Her hece yastığımı9 göz yaşlarımla ıslatırken. Hıçkıra hıçkıra ağlarken. Zamanla alışmıştım Öldüğüne belki ama şimdi karşıma çıkmış seni takip ettirdim diyorsun nasıl bir babasın sen ya benim duygularımın önemi yokmu" dedim sinirle. Bağırdığım için sesim heryerde yankı yapmışltı nefes nefes kalmıştım artık ağlamıyordum sadece duruyordum. Karşımdaki adam da ayağa kalkıp yanıma yaklaştı
"Kızım"
"DEME! Sakın bana bir daha onu deme yaşadığım hiç birşeyt bir anda silinmiycek. Deme sakın" dedim bağırarak gene titriyordum hızla kapıya yöneldiğimde Arda şok şekilde bana bakıyordu. Onun bunları bilip benden sakladığınamı üzüleyim yoksa babamın beni küçükken bile umursamamasınamı? Ardanın önünde geçerken kolumu tutmuştu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UFAKLIK
Romance©Tüm telif hakları saklıdır. Hiç AŞK'ı mecburiyete sığdırmak zorunda kaldınız mı? Mecburen aşık olmak! Saçma ve anlamsız gibi dursa da bazen; Kaderinizin o olduğunu anlamak o kadar zor olmasa gerek! Ne dersiniz?
