Medya: Açelya yağmurda ıslanırken ki hali. Lütfen hissederek okuyun. Playistte Onur Koç-14 Bahar Okurken dinlerseniz daha güzel olacağını düşündüm.
Keyifli okumalar...
Ceylan benden uzaklaşırken olduğum yerde kalmıştım. Gözümün önünden kaybolduğunda şimşeklerin çaktığını duydum. Ne yani Arda bana yakınlaşırken bunu yapmışmıydı. Yapmazdı. Yaparmıydı?. Gözlerimden yaşlar damla damla akarken arkamda hissettiğim sıcaklıkla yavaşça döndüğümde Arda bir şeyler söylüyordu ama sanki duymuyordum. Yavaş yavaş arabaya götürürken üzerindeki ceketi üstüme attı.
Kendisi şöför koltuğuna bindiğinde bende yan koltuğa oturdum. Sessizliği bozan o oldu.
"Neyin var!?" ses çıkaramadım. Konuşamadım düğümlendi herşey boğazıma. Şuan tek düşündüğüm beraber nasıl olmuşlardı ben varken bana yakınlaşırken. Birden araba fren yaptığında.
"Korkutuyorsun beni!"
"Sana bir şey sorucam ve tek cevap istiycem"
"Ne bu şimdi" Gözlerime dolan damların biri sağ gözümden akınca
"Arda lütfen!" diye fazla yuksek olmasada yuksek sesle sıtem ettim
"Tamam! Dinliyorum" Derin bir nefes aldım gözlerimi kapatınca tüm yaşlar gözümden indi.
"Ceylan... O... O kızla... aranda ne geçti?!" Son 3 kelımeyı bır cırpıda söyleyınce bunu sevgılıme sorduğum gercekten iğrenç bir durumdu. Ama bu duruma ben bile isteye gelmedim resmen sürüklendim. Ardadan düzgün bir cevap bekliyordum Hâla ve HÂLA. Yüzünü benden başka yöne cevirince. Hiç bir şey demeden arabadan tek hamlede indim. Gözlerime engel olaamdım. Ne yani Gelecek kurmak istediğim adam bu muydu? Gerçekten mutlu edecek ve gözüm kapalı güveneceğim adam. Bumuydu!?
• 3 Gün Sonra •
Okula 1 haftalık rapor verip gitmemiştim. Okulu ne kadar aksattığım ortadaydı. Ama Gidemiyordum Odamda yalnız kalmak. Kendimle hesaplaşmak. Bunları aşmama gerekiyordu. Annemden bile fazla sevgi görmediğimde bu kadar beter olmamıştım. Neden şimdi böyleydim Dünyam başıma mı yıkıldı bana mı öyle geliyordu. Kalbimdekşi boşluk durmayan göz yaşlarım. Kalbimde acısı dinmeyen sancı. Kızaran gözlerim vucudmda yatmaktan halsizleşmiş beden! Beni bu hale getiren birisi için değermiydi ASLA!
Neler yaşadığımızı göz önüne gettiriyordum her geçen gün. Bitmiyordu. Masal gibydi gerçek olamayacak kadar güzel. Buna inanmam aptallıktı. BÜYÜK APTALLIK!
Saate baktığımda düzensiz uyku düzenim bir kere daha aklıma geldi. SAbhları uyuyor gecelerı ağlıyordum. Güneşten kaçıyordum. Yataktan doğrulup. Banyoya adımlarımı hızlandırarak girdim.
(ARDA'Dan)
Ceylanın kapısını yumruklarken elimde en ufak acı hissetmiyordum. İçkinin verdiği bilmemezlik ile sinirim karışınca Ceylanın kapısında buldum kendimi kapıyı yarım açarak bana baktığında. Beni görünce Kapıyı teklrakr kapattı kapı zincirini söktü ve kapıyı açtı
"Arda!" Ona cevap vermeden içeri girdiğimde kapıyı örttü
"İyi misin?!" dediği şeyle güldüğümde
"Gözlerin! Arda gözlerin kıp kırmızı ne oldu" Gülümsemem yzüme iyice yayılınca
"Ayrıldık. Bİliyormusun sen haklıydın. Eskileri gözümün önüne sokan ufak kız çocuğu o ben işime bakmalıydım. Onunla karşıulaşmamalıydım" sesim çatallaştığında iç sesim ile savaş veriyordum. -Arda Seviyorsun O Ufak Kıza Aşıksın Geri Zekalı-Sesler kulağımda yankılanırken Ceylan bana bakıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UFAKLIK
Romance©Tüm telif hakları saklıdır. Hiç AŞK'ı mecburiyete sığdırmak zorunda kaldınız mı? Mecburen aşık olmak! Saçma ve anlamsız gibi dursa da bazen; Kaderinizin o olduğunu anlamak o kadar zor olmasa gerek! Ne dersiniz?
