The boy that i love

-

Na een tijdje tikkertje te hebben gespeeld liggen we in het gras. Ik leun met mijn rug tegen een boom aan en laat mijn hoofd op Rowan zijn schouder rusten. Ik kijk op mijn mobiel. Nog 10 minuten en de les begint weer. Hmm... Nederlands. Niet zo'n probleem.

Ik zoek Rowans hand op en pak hem met beide handen vast. Ik streel zijn vingers en zucht. Dan vraagt Max aan Megan: "En wie is deze dame?" Megan bloost en zegt: "Megan Smith." Hij knikt bedenkelijk en zegt: "Amerikaans?" Verbaasd kijkt ze naar hem. Ze mag wel op een barbie lijken, Max pakt haar helemaal in. Dat kan ook wel, hij is lang, heeft een blonde kuif en bruine ogen. Hij heeft een strakke kaaklijn en lange zwarte wimpers net als Rowan. Ze stamelt: "J-ja hoe w-weet je dat?" Hmm... Ze stottert veel, tenminste zo doet ze. Iets aan haar klopt niet maar ik laat het erbij. 

Ondertussen zitten Max en Megan in een gesprek, het zou me niks verbazen als die twee iets kregen. Rowan staat op en trekt me omhoog. Hij fluistert in mijn oor: "We gaan iets leuks doen." Ik knik en volg hem. Ik pak zijn hand steviger vast, gewoon omdat het kan. Hij grijnst en we lopen naar binnen. "Rowan waar breng je me naartoe?" Hij schud zijn hoofd en ik vraag niet verder. We lopen naar beneden waar normaal de na-schoolse-activiteiten zijn. Ik zelf weet er niet veel van want ik heb er niet zo veel aan mee gedaan. Hij opent weer een deur en we zijn in een kamer. Een studio. "Rowan we gaan toch ni-." Hij onderbreekt me en trekt me naar zich toe. Zijn ogen boren zich dwars door me heen en ik staar hem aan. Hij zet zijn handen in mijn nek en geeft me een kus op mijn voorhoofd. Ik leg mijn handen in zijn nek. Ik grijns en voor ik het weet drukt hij zijn lippen op de mijne. Ik druk de ruimte tussen ons weg en trek hem naar me toe. Zachtjes duwt hij me tegen de muur en tilt me op. Ik sla mijn benen om zijn middel en lach door de kus heen. Even haal ik mijn lippen van de zijne en fluister: "Dus wat gingen we doen?" Hij zet me neer en drukt een lichte kus op mijn lippen. "Kom mee" en ik volg hem. Hij doet de deur open en zet me voor een microfoon.

Ik zit op de stoel en schud heftig mijn hoofd: "Rowan, ik ga niet zingen." Hij draait aan een paar knoppen en ik zie dat er een rood lichtje gaat branden. Hij komt binnen en pakt een gitaar. "Samen toch wel?" Even staar ik hem aan. Ik kijk naar de grond en bloos. "Mag dit?" Hij knikt en zegt: "Ik heb het volgende uur vrij gevraagd omdat de talentenjachten er aan komen." Ik kijk meten op en schud mijn hoofd. "Nee! Nee! Je hebt ons opgegeven?!" Hij knikt. Ik staar nog steeds naar hem en hij gaat zitten. Hij zet een blaadje voor me neer en hij zegt: "Het is nog niet helemaal af maar daar kunnen we samen wel aan werken." Weer schud ik mijn hoofd: "Rowan ik durf niet te zingen voor de hele school! Nee, dat kan ik echt niet!" Hij glimlacht en zegt: "Dan zingen we nu samen, gewoon samen." Ik zucht en knik langzaam. "Maar je zingt hem eerst voor!" Hij knikt ook en sluit de gitaar aan. Ik luister naar de melodie en ik hoor Rowan:

We look to each other, like were the only stars in the darkest night.
If we have problems, we do not give up the fight
We kiss, as if we are the oxygen that our lungs need
We are made ​​for each other, you and me

You are my colors for my painting 
My love when I'm feeling 
My food when I'm hungry 
And my anger when I'm angry

My joy in my smile
My dream when I close my eyes 
My ringtone on my cellphone 
My grief when I'm alone

We laugh at things that are not even funny
The way our lips touching, timeless and slowly 
But what does it matter 
as long as we are together

You are the tom to my jerry
The straw to my berry
The way to my heart
The place where it starts

The melody of my music
The rhyme of my lyrics
The apple to my pie
And the tears when I cry

Hij slaat nog een paar akkoorden aan en stopt dan. "Dat was het, zoals ik al zei het is nog niet helemaal af maar-." Ik onderbreek hem en zeg: "Rowan, dit is echt... Wauw. Echt waar." Hij bloost en laat zijn armen over de gitaar leunen. Ik draai zijn gezicht naar me toe met mijn vingers zodat hij me aan kijkt en geef hem een kus. "Het is echt prachtig." Hij kijkt me aan en vraagt zacht: "Zullen we het samen zingen?" Rustig knik ik en draai me naar de microfoon. Weer begint de melodie, en ik begin.

Heeei het liedje heb ik zelf geschreven dus sorry als er spelfouten ofzo in zitten. Hoe vinden jullie hem trouwens? Hij is bijna af en als je tips hebt kun je altijd berichten en reageren ;-D. 

Laterzzz 
XxMy