The boy that i love

-

"Annabel, ben je klaar?" Schreeuw ik terwijl ik onderaan de trap sta. "Sorry, ik kom eraan." Langzaam zie ik een paar zwarte pupms tevoorschijn komen. Treed voor treed komt ze naar beneden. Ze stopt op de laatste waardoor we even lang zijn en ik bekijk haar goed. Een jurkje met een zachte kleur roze. Aan de achterkant loopt hij tot het midden van haar kuiten en aan de voorkant tot net boven haar knieën. Een sierlijk zwart handtasje en een zwarte riem maken het af en matchen met haar pumps. Mijn ogen glijden langzaam naar haar haren die ze stijl langs haar gezicht heeft hangen waardoor haar kaaklijn zachter wordt. Haar wimpers zijn nog langer en zwarter dan ze al waren waardoor haar groene ogen eruit knallen. Een zachte kleur rood vult haar wangen en ik fluister uiteindelijk: "Je bent prachtig." Ze glimlacht en haar blosjes worden alleen maar roder. Ik til haar rustig van de laatste treed af en leg mijn armen om haar middel. Ze kijkt me aan en glimlacht weer. "En jij bent knap." Ik grinnik even en druk dan mijn lippen op de hare. Ze kust me langzaam terug en laat dan los. Door haar hakken is ze een stuk groter maar als nog ben ik ietsjes langer. Ze buigt zich naar me toe en zegt: "We moeten gaan." Haar adem kriebelt mijn oor en ik knik. Ik pak haar hand en samen lopen we naar buiten. Ik sluit de deur en pak de sleutels uit mijn zak. We lopen naar mijn auto en stappen in.

We stoppen voor een groot vrijstaand huis en stappen uit. Annabel komt naast me staan en haakt haar arm door de mijne. We lopen naar de deur en bellen aan. Meteen wordt de deur open gedaan en een opgewekte Megan zegt: "Geweldig, jullie zijn er! Kom binnen, Kevin en Julia zijn er al."

Als we naar binnen stappen horen we een dreunende muziek. We lopen de richting uit en staan opgegeven moment in een grote kamer waar allemaal mensen staan te dansen. In het midden van de kamer staat een ronde bar met allemaal soorten drankjes. Links zit de dansvloer en aan de rechterkant bevinden zich allemaal zitplaatsen. Annabel trekt me mee en loopt ergens heen. Ik volg haar en even later gaan we zitten we op 1 van de zitplaatsen naast Kevin en Julia. Julia staat op en schreeuwt om boven de muziek uit te komen: "Iemand wat drinken?" Annabel knikt en zegt: "Doe maar wat cola." Julia kijkt mij aan en ik wijs naar Annabel: "Hetzelfde." Annabel kijkt me aan en zegt: "Je mag best drinken hoor!" Ik glimlach en zeg: "Ik drink niet." Verbaast kijkt ze me aan, wat me doet grinniken en ik haal mijn schouders op. Ik verafschuw het en zal het nooit aanraken. Langzaam begrijpt ze me en ze knikt. Julia en Kevin staan op en lopen richting de bar.

Een meisje komt wankelend onze kant oplopen en ploft neer op mijn schoot. Annabel grinnikt en benauwd kijk ik naar het meisje voor me. "Ola Lwekkewrdwing." Langzaam duw ik het meisje van mijn schooten en beledigd staat ze op. Ze trekt me aan mijn arm omhoog en komt gevaarlijk dicht bij me staan. Ik kijk naar Annabel die met haar handen wuift. Het meisje trekt me mee de dansvloer op en gaat met haar handen over mijn borst. Ze danst sierlijk met haar heupen en beweegt mee op de muziek. Ze slaat haar armen om me heen en ik draai mijn gezicht weer naar Annabel. Ik kijk haar met een 'Help-me' blik aan. Lachend staat ze op en wurmt zich tussen de mensen door naar mij. Ze trekt me bij het onbekende meisje vandaan en drukt haar lippen op de mijne. Ik kan een grijns niet onderdrukken en als we loslaten kijkt het meisje ons verbaast aan. Ze geeft me een papiertje met haar nummer en loopt heupwiegend weg. Ik draai me naar Annabel en leg mijn handen in haar heupen. "Dankjewel." Zeg ik opgelucht. Ze grijnst en kust me op mijn mondhoek.

Ik zie dat Julia en Kevin de drankjes hebben en we lopen de dansvloer weer af. Ik pak mijn cola aan en ga weer zitten op de stoel. We praten wat en ik nip ondertussen uit mijn glas.

"Iedereen op de dansvloer!" Klinkt het door de kamer. We staan op en lopen naar de dansvloer waarnaar we ons mengen tussen de dansende mensen. De muziek wordt opgevoerd en we bewegen mee op de muziek. Ik zie dat een jongen dicht bij Annabel gaat staan maar Annabel besteed er geen aandacht aan. Oopgelucht haal ik adem als ik opeens aan mijn arm getrokken wordt en voor ik het weet voel ik een paar lippen op de mijne. Meteen trek ik me los en ik kijk in de ogen van Megan. "Wat the hell, Megan! Wat doe je." Ze kijkt met een triomfantelijke grijns naar de persoon achter me. Ik draai me om en zie Annabel met grote ogen naar Megan kijken en dan draait ze haar blik naar mij. Ze weet dat ik het niet gedaan heb, toch? Ik zet een stap naar Annabel en ze krijgt langzaam waterige ogen.

Ze gelooft me niet.

Ik ben haar kwijt.

Ik kijk nog naar Julia en Kevin en richt nog een laatste blik op Annabel. Zonder dat ik het weet rolt er een traan over mijn wangen. Ik draai me weg van mijn vrienden, Megan en Annabel en loop richting de uitgang.

Ik zwaai de deur open en loop het huis uit. Ik ga een stukje verderop in het gras zitten en laat me achterover vallen.

Ik ben haar kwijt.